Postaci z obrazów Jana Matejki w literaturze. Omów temat na wybranych przykładach.

Piotr Różalski
Postaci z obrazów Jana Matejki w literaturze. Omów temat na wybranych przykładach.

1.Literatura podmiotowa
-Długosz Jan, Bitwa grunwaldzka (z historii Polski), 2003
-Matejko Jan, Wernyhora [il.] W: Matejko: obrazy olejne. Katalog, 1993
-Matejko Jan, Bitwa pod Grunwaldem [il. ] W: Matejko: obrazy olejne. Katalog, 1993
-Matejko Jan, Stańczyk [il.] W: Matejko: obrazy olejne. Katalog, 1993
-Wyspiański Stanisław, Wesele, 2006
-Wyspiański Stanisław, Wernyhora szkic do projektu witraża dla katedry [il.] W: Stanisław Wyspiański ,2001
2.Literatura przedmiotowa
-Januszewicz Maria, Malowany dramat , 1994, Literackie i sceniczne „Ożywienie” malowideł Matejki
-Okoń Waldemar, Jan Matejko, 2001
-Okoń Waldemar, Stanisław Wyspiański, 2001
-Porębski Mieczysław, Jana Matejki Bitwa pod Grunwaldem, Wyd. 2, 1960
3.Ramowy plan wypowiedzi
a)Określenie problemu:
Zjawisko syntezy sztuk w twórczości artystycznej
B)Dzieła Jana Matejki w Weselu Stanisława Wyspiańskiego
A. Stosunek Stanisława Wyspiańskiego do twórczości Jana Matejki
B. Wernyhora
§ Prorok z obrazu Jana Matejki
§ Król – Duch w dziele Stanisława Wyspiańskiego
C. Stańczyk.
§ Temat wielu obrazów Jana Matejki
§ Błazen – Duch jako gość§ w Bronowickiej chacie
C)Porównanie przekazu Długosza z dziełem Jana Matejki
A. Zgiełk i zamieszanie panujące na polu bitwy
B. Rycerze Korony oraz Zakonu
Zawisza czarny z grabowa
Jan Żiżka Czeski bohater
Jan Długosz
C. Dowódcy
Wielki mistrz Ulryk
Książe Witold
Władysław Jagiełło
4.Wnioski:
Stanisław Wyspiański w Weselu „ożywia” historyczne postaci i sytuacje z obrazów Jana Matejki, jednak konfrontuje je ze swoimi wyobrażeniami, zmieniając realia sytuacji, w przeciwieństwie do Mistrza malarstwa historiograficznego który stara się jak najwierniej oddać sytuację panującą na polu bitwy, opierając się na przekazie Jana Długosza.

5.Materiały pomocnicze
1.Prezentacja multimedialna

Na przestrzenie dziejów niektórzy artyści skłaniali się do zacierania granic między poszczególnymi dziedzinami sztuki. Sfery takie jak malarstwo, poezja czy muzyka zaczęły coraz silniej oddziaływać wzajemnie. To zjawisko to synteza sztuk. Znane było ono już w antyku, gdzie przejawiało się w piśmie symbolicznym takim jak hieroglify czy piktogramy. Zjawisko to obecne jest na przestrzeni wieków. Średniowieczni benedyktyni, skrupulatnie przepisujący księgi, upiększali je za pomocą ilustracji i ozdobnego pisma. Myśl ta w pełni rozwinęła się w Baroku gdzie poszukiwano jedności wszystkich sztuk. Zjawisko to widoczne jest również na przełomie XIX i XX wieku.