W średniowieczu bardzo popularnym tematem dzieł sztuki, czy też literatury była śmierć. Życie ludzkie w tamtej epoce było bardzo kruche. Częste epidemie, spowodowane ówczesnymi warunkami życia, brakiem higieny bezlitosnie zbierały żniwo. Może dlatego ludzie oswoili się z widokiem ludzkich ciał, z których uchodziło życie.

Na początku utworu znajdujemy typową dla średniowiecza personifikację śmierci.Autor przedstawia śmierć postaci rozkładającego się ludzkiego ciała "Rozmowa" przedstawia świat niejednorodny, groteskowy.Utwór opiera sie na komicznym odwróceniu ról.Uczony mistrz chce zobaczyć śmierć, ale na jej widok znika gdzieś jego mądrość i okazuje się głupcem, uczniakiem który potrafi tylko zadawać pytania.

Rozmowa mistrza Polikarpa ze śmiercią,
jest XIV- wiecznym utworem, dziełem Anonima, poruszającym tematy eschatologiczne. Smierć, w Rozmowie ukazuje się Polikarpowi, jako rokładające się zwłoki kobiece. wypowiedzi śmierci bywaja lekceważące, Polikarp natomiast zadaje pytania niegodne mędrca.

W okresie przedromańskim i romańskim Polska wchodzi w krąg oddziaływania kultury chrześcijańskiej. Rok 996 to przyjęcie chrztu przez
Mieszka I. Stąd też pojawia się zapotrzebowanie na nowe budynki sakralne min. rotundy.
Rotundy przedromańskie odznaczały się na ogół nieskomplikowaną kompozycją przestrzenną, posiadały proste geometryczne kształty rzutu oraz bryły i miały niewielkie rozmiary.