Analiza wiersza Andrzeja Bursy "Zgaśnij księżycu"

Analiza wiersza
Wiersz Andrzeja Bursy jest tekstem o budowie nieregularnej, stroficznej. Występują tu rymy przeplatane, w większości niedokładne. Podmiotem lirycznym w wierszu jest dziecko

Z misiem w rączkach zasnęło dziecko

Nastrój w wierszu jest smutny, ponieważ tworzy go obraz bezradnego dziecka, próbującego odpędzić zło i zasnąć w spokoju.
Księżyc przedstawiony jest jako pamiątka po czymś, co przeminęło i rodzi tęsknotę.

Synek ma trzy lata dopiero
Jemu jeszcze nie wolno tęsknić

Świat dorosłych musi zostać zamknięty przed dzieckiem.

Księżyc jest tylko dla dorosłych

W nawoływaniu dziecka ukrywa się prośba o pomoc w zapomnieniu o tęsknocie

Zgaśnij zgaśnij księżycu

Wiersz przedstawia typ liryki „zwrotu do adresata”. Adresatem tych próśb jest matka, której zadaniem jest pomóc dziecku

Zasłoń okno zasłoń okno mamo

Teraz dziecko nie ma prawa myśleć o niczym złym, ponieważ jest jeszcze za małe, aby to przeżywać. Jeszcze nadejdzie na to czas

Jeszcze będą burzliwe noce
Srebrne miasta dużo goryczy

Synek myśli, że mama może w łatwy sposób uchronić go przed złem, że jednym ruchem może uchronić go przed nieszczęściem świata zewnętrznego

Wstań mamusiu zasłoń okno kocem
Zgaśnij zgaśnij księżycu

Related Articles