Człowiek

„ Kim jesteś człowieku”

Kim jesteś człowieku, powiedz, bo zwątpiłam
Myślałam, że Cię znam a jednak się myliłam
Zdejmij swe okrycie, odsłoń swoją twarz
Nie ukrywaj tego, co w swym sercu masz
Kolorowe pióra zdobią płaszcz zniszczony
Ukrywają ob raz serca, dobrze w nich schroniony
Człowieku, który tak dobrze umiesz grać
Życie to nie teatr, czy tylko na to Cię stać
Czy nie potrafisz być prawdziwym sobą
Nie obwieszać się ozdobą
Zdjąć odzienie, tak szkarłatne
Bo nie twoje jest prywatne