„Guernica” została namalowana przez Pablo Picasso w 1937roku. Jest to obraz kubistyczny. Przedstawia okrucieństwa wojny i podział świata.
Obraz charakteryzuje się brakiem kolorów. Celem tego zamierzonego efektu jest osiągnięcie jak największej siły dramatycznej. Nastrój jest bardzo ponury i przygnębiający, pełen niepokoju.
Postacie rozbite są na figury geometryczne. Wszystkie deformacje mają na tym obrazie swoją funkcję. Dzieło pełne jest dziwacznych fragmentów monstrualnie zniekształconych ciał. Postacie mają rozwarte szczęki, zaciśnięte pięści, a ich twarze wyłaniają się z chaosu. Niektóre sprawiają wrażenie, iż opłakują kogoś. Jedna postać niesie ze sobą świecę, która może być symbolem uzasadnienia napaści poprzez niesienie wiary, czy jakiejś idei. Ich twarze wyrażają przerażenie, gniew i smutek
Obraz wydaje się opierać się na konkretnym wydarzeniu – hiszpańskiej corridzie, lecz dzieło to odzwierciedla i syntezuje dramat wojenny. Może być odniesione do chaosu i gwałtu każdej wojny. „Guernica” jest przede wszystkim alegorią, w której autor usiłuje przedstawić cierpienie.
