Ekologia

Ekologia krajobrazu

Ekologia krajobrazu (początek: lata 30. 40.)
Krajobraz jest istniejącym rzeczywistym fragmentem przestrzeni składającym się m. in. z rzeźby terenu, atmosfery, gleby, zasobów wodnych i organizmów żywych.
Ekologia krajobrazu zajmuje się badaniem struktury, sposobu funkcjonowania oraz istniejących powiązań pomiędzy elementami krajobrazu.

Ekologia - struktura.

Ekologia, jako nauka jeszcze stosunkowo młoda jest wyjątkowo ważna w sferze działalności człowieka. Bada ona wszelkie zależności pomiędzy różnymi organizmami, a środowiskiem w którym żyją.
Termin ekologii został wprowadzony przez niemieckiego biologa i ewolucjonisty Ernst’a Haeckel’a. Słowo ekologia pochodzi od dwóch greckich słów, "oikos" czyli dom i "logos" czyli nauka, słowo, opowieść.

Ekologia - powtórzenie

Wpływ człowieka na środowisko nazywamy antropopresją. Człowiek wytępił wiele gatunków roślin i zwierząt.

Jednym z głównych problemów zagrożenia środowiska jest wycinanie obszarów lasów tropikalnych, zanieczyszczenie powietrza i wód, skażenie pustynne gleby, wycieki ropy naftowej, składowanie odpadów radioaktywnych oceanach.

Ekologia - ogólnie najważniejsze pojęcia

1. Definicja ekologii.

Oikos – gospodarstwo, dom (otoczenie)
Logos – nauka
W 1866 roku Ernst Heackle stworzył termin „ekologia”.
Ekologia według Heackela – nauka zajmująca się gospodarką przyrody.
Ekologia według Oduma – nauka zajmująca się badaniem wzajemnych oddziaływań (związków, zależności) między organizmami i ich środowiskiem;

2.

Eklogia

Zagrożenia środowiska:
1) Efekt cieplarniany
Efekt cieplarniany jest groźbą wzrostu średniej temperatury na Ziemi w wyniku zakłóceń w wymianie ciepła między Ziemią a górnymi warstwami atmosfery. Przyczyna tkwi w nagromadzeniu gazów cieplarnianych (dwutlenek węgla 63% zakłóceń, metan 15%, tlenek azotu i freon) na skutek działalności człowieka.