Bryza - wiatr wiejący na wybrzeżu morskim. Zmiany kierunku wiatru, występujące w rytmie dobowym, wywołane są różnicami w nagrzewaniu się lądu i morza. W dzień ląd nagrzewa się szybciej niż woda, dlatego cieplejsze powietrze nad lądem unosi się, a na jego miejsce pojawia się chłodniejsze i wilgotniejsze powietrze znad morza. Zatem bryza dzienna (bryza morska) wieje znad morza na ląd. Natomiast w nocy ląd oddaje szybciej ciepło niż morze. Zjawisko powtarza się, ale wiatr wieje w przeciwnym kierunku. Bryza nocna (bryza lądowa) przynosi na wodę suche powietrze znad lądu. Zasięg bryzy to ok. 20-30 km od linii brzegowej w stronę wody. W stronę lądu zasięg ten jest wyraźnie mniejszy i uzależniony od charakteru powierzchni.
W analogiczny sposób jak bryzy, tyle że na większą skalę, bo w cyklu rocznym, powstają wiatry monsunowe.
Podobne zjawisko do bryzy zachodzi przy bezchmurnej pogodzie ciepłą porą roku w górach, gdzie występuje różnica pomiędzy nagrzewaniem się wierzchołków górskich i dna dolin. Górne partie wzniesień nagrzewają się szybciej, gdyż mają mniejszą wilgotność, są słabiej osłonięte szatą roślinną, a warstwa gleby jest znacznie cieńsza, lub też jest to goła skała. Doliny cechują się odwrotnymi parametrami, a dodatkowo są ocienione wzniesieniami, zabierającymi część nagrzewającego światła słonecznego. W nocy jest odwrotnie - szczyty górskie są bardziej narażone na utratę ciepła. Stąd powstają wiatry podobne do bryzy - wiatry górskie i dolinne. Wiatr dolinny unosi się w dzień ku górze, wiatr górski - schodzi z gór w nocy. Wiatry dolinne tworzą chmury kłębiaste nad pasmami górskimi.
