Osobowości charyzmatycznych na świecie było bardzo wiele.badania nad tymi osobami dowiodły,iż posiadają oni wiele cech wspólnych,umiejętności oraz psychologicznych właściwości.Dobrym przykładnem jest Jan Paweł II,Napoleon czy też Dalajlama,choć każdy z nich wykorzystywał "zasoby charyzmy" na swój,inny sposób. Można wymieniać ich naprawdę wielu,ale moim zdaniem najlepszym reprezentantem osobowości charyzmatycznej jest Adolf Hitler.
Uważam,że był to przywódca charyzmatyczny z prawdziwego zdarzenia.Potwierdzeniem tego jest fakt,że Hitler był osobą,która głosiła dalekosiężne wizje,idee,potrzeby zmian.Wywoływało to wiele emocji członków grupy oraz obserwatorów działań.Adolf Hitler był kimś,kto budził w ludziach nadzieję na zmiany.Dażyli go zaufaniem,nawet bardzo sporym.Jego styl bycia zwracał uwagę innych.
Hitler każde przemówienie publiczne skrupulatnie planował,dopracowywał.Stosował metodę inżynierii społecznej czyli uważał,że kluczowa jest oprawa wystąpienia,musi pasować do roli przywódcy narodu charyzmatycznego oratora i jest kluczowa w celu osiagnięcia sukcesu politycznego.Pozwala to na kontrolowanie woli odbiorców,ukierunkowanie ich emocji w stronę bezkrytycznego uwielbienia lidera politycznego czy też partii.Aby to osiągnąć spędzał wiele godzin na ćwiczeniach przed lustrem swoich gestów,mimiki.Zlecał wykonywanie zdjęć przez fotografów podczas owych prób,później dokładnie analizował zdjęcia pod kątem stosowanych przez niego póz,gestów itp.Oratorskie gesty przejmował od aktorów,komików.Przed każdym wystąpieniem sprawdzał akustykę pomieszczenia,ułożenie mównicy itd.Wyuczał się na pamięć całych przemówień.Charyzmę wykorzystywał tutaj do manipulacji,zaślepienia narodu.
Jego zachowania były sztuczne i na pokaz.Stały się "prezentacją",grą. Prywatne i publiczne zachowania złączyły się ze sobą całkowicie i stały się nierozdzielne.Całe jestestwo Hitlera zostało podporządkowane roli, którą grał z perfekcją.Dla Hitlera nie było ucieczki do sfery poza polityką, do głębszej egzystencji, która warunkowałaby jego publiczne zachowania.Nawet swoje prawo do władzy uzasadniał historyczną misją uratowania Niemiec i powiernika tej misji dostrzegły w nim rzesze zwolenników.Po dojściu do władzy Adolf Hitler zmieniał wizerunki dostosowywując je do panujących sytuacji.W celu uzyskania broni propagandowej,która umożliwiała pozyskanie poparcia mas społecznych używał muzyki w swoich wystąpieniach,co udowadnia ogromną pomysłowość Hitlera.
Z charyzmą Hitlera dobrze współgrało wewnętrzne poczucie ciągłej kontorli,inteligencja,umiejętności społeczne czyli zdolność odczytywania i nadawania komunikatów niewerbalnych,stosowanie dojrzałych,dopracowanych mechanizmów obronnych,cechy męskości (skłonność do dominacji, ambicja, agresywność) oraz chęć,dążenie do brania odpowiedzialności na siebie..
Działania,cele ideologiczne,osobisty wpływ Hitlera ukształtowały taki,nie inny przebieg wydarzeń.To zaślepione społeczeństwo oraz polityczne struktury zezwoliły na zakorzenienie się i promowanie systemu władzy absolutnej Adolfa Hitlera z tragicznymi,niszczącymi skutkami("zamach na podstawy cywilizacji"),których był wykonawcą-nie przyczyną.
Adolf Hitler wykorzystywał swoją charyzmę do nikczemnych celów,ale podziwiam go za to w jakim stponiu potrafił wykorzystać swoje "zasoby",z jaką skrupulatnością nad wszystkim pracował,do jakiego stopnia omamił społeczeństwo,bo skuteczność działania jest uwarunkowana nie tylko umiejętnościami, ale i zdolnością do pełnienia roli przywódcy.Na jego przykładzie doskonale widać jak wiele można zdziałać posiadając osobowość charyzmatyczną i ją wykorzystując do danych celów.Szkoda,że Hitler nie wykorzystał tego w tę dobrą stronę.
