Do podstawowych stylów nauczania zalicza się :
1.Styl zamknięty:
określany także jako frontalny lub formalny. Polega na:
-wyraźnym określeniu bliższych i dalszych celów nauczania z naciskiem na cele operacyjne
-formułowaniu przez nauczyciela konkretnych zadań ukierunkowujących aktywność ucznia
-silnym nadzorowaniu aktywności ucznia
-ćwiczeniu nawyków
-dostarczaniu modeli i zachęcaniu do ich naśladowania
Jest to styl, w którym nauczyciel pełni rolę kierowniczą i występuje w roli eksperta, kontakty z uczniem cechuje dystans.
2.Styl ramowy:
kładący nacisk na zindywidualizowane podejście do ucznia. Charakteryzuje go:
-przywiązywanie wagi do zrozumienia przez poszczególnych uczniów przekazywanych treści
-nacisk na wiedzę mającą odniesienie do doświadczeń praktycznych
-nawiązanie do koncepcji człowieka samorealizującego się A. Maslowa
W stylu tym nauczyciel pełni rolę wspomagającą ucznia w zdobywaniu wiedzy. w centrum uwagi znajdują się potrzeby i zainteresowania ucznia. Ważne jest odformalizowanie kontaktów i empatia.
3.Styl negocjacyjny:
oparty na założeniu, że wiedza jest tworzona w procesie interakcji nauczyciel – uczeń. Główne cechy tego stylu to:
-traktowanie ucznia jako badacza korzystającego z wielości źródeł
-nastawienie na wzajemne słuchanie
-uczenie poprzez stawianie pytań i przedstawianie problemów
Rola nauczyciela polega tu na stwarzaniu swobodnej atmosfery sprzyjającej przyswajaniu wiedzy i pobudzaniu ucznia do krytycznego myślenia.
Przyjęcie przez nauczyciela stylu ramowego lub negocjacyjnego wymaga od niego zwiększenia wysiłku wkładanego w działania dydaktyczna, a także uznania ucznia za podmiot tych działań i równoprawnego partnera
