W 1936 r. wielki polski lekarz i pedagog społęczny Janusz Korczak pisał w swoim eseju Czym jesteś i kim jesteś?:
Podczas gdy w starej Europie dzieli się ludzi na chrześcijan, Żydów,
Niemców, na szlachciców, magnatów i mieszczan, na klasy i warstwy: podczas gdy stara Europa kultywuje tradycje i dzieli swych mieszkańców na błękitną krew i czerwoną krew, nowa demokratyczna Ameryka przyjęła wszystkich wszystkich otwartymi ramionami ; otworzyła swe podwoje dla łamiących prawo i poszukiwaczy przygód, dla uchodźców i wygnańców, dla wszystkich bez różnicy , nawet dla marginesu społecznego .
Ponad 1700-letnia obecność Żydów w Europie sprawiła, że stali się nieodłącznym elementem europejskiego krajobrazu. Przez wiele stuleci pozbawieni własnego państwa ,żyjąc w rozproszeniu , dzięki wspólnej religii, tradycji i obyczajom zachowali jednak poczucie tożsamości, Ograniczani w prawach i wypędzani z jednych krajów , szukali schronienia w innych, bardziej dla nich przyjaznych. Od XZIX w. Obok skupisk ortodoksyjnych pojawiły się środowiska dążące do asymilacji w miejscu zamieszkania lub odwrotnie – do odrodzenia więzi i stworzenia własnego państwa.
W Polsce przed 1989 rokiem pojęcia wielokulturowości i międzykulturowości były pojęciami nieobecnymi. Dopiero po upadku komunizmu zaczęto odbudowywać mit II Rzeczpospolitej – wielonarodowego państwa, w którym mieszkali obok siebie przedstawicie różnych nacji i religii. Dziś w Polsce żyje ok. 800 tysięcy przedstawicieli innych narodowości: Ukraińcy, Niemcy, Białorusini, Litwini, Łemkowie, Ormianie, Czesi, Słowacy, Cyganie, Żydzi, Tatarzy i in. Duża ich cześć to tzw. „miejscowi” zamieszkujący w Polsce od wielu pokoleń. Otwarcie Polski związane z wejściem do Unii Europejskiej wiąże się z możliwością napływu imigrantów. Ale nawet w tych częściach świata, gdzie nie ma zwiększonej imigracji, istnieją konflikty mające źródło w braku zrozumienia dla różnych grup i rożnych stylów życia w obrębie jednego społeczeństwa. Stąd płynie pilna potrzeba edukacji młodych ludzi. Przygotowanie młodzieży do życia w wielokulturowym i wielowymiarowym społeczeństwie jest jednym z ważniejszych zadań szkoły.
Edukacja międzykulturowa to więcej niż uczenie o innych kulturach, folklorze, języku, religii i kuchni. To więcej niż szkolna wiedza, kim są nasi sąsiedzi. Jest to przede wszystkim warsztat obejmujący kształtowanie postaw i umiejętności kontaktu z innymi. Ktoś powie: nas ten problem nie dotyczy, nie mamy w klasie dzieci imigrantów. Jednak kształcenie w sobie kompetencji kulturowych niezbędne jest nie tylko w kontaktach z przedstawicielami innych kultur, ale również z osobami z naszego kręgu kulturowego, którzy żyją, myślą inaczej niż my.
