Finansowanie partii politycznych w Polsce

1998 – Zbigniew Romaszewski – propozycja opodatkowania obywateli 1pln rocznie jako podstawowe źródło finansowania, opodatkowanie na wybraną partię, tzw. „podatek na politykę”

Art. 23a ustawy „źródła finansowania partii politycznych są jawne”
- jawność finansowania
- jawność majątku partii
- określenie reguł dofinansowania partii z budżetu państwa w akcie normatywnym powszechnie obowiązującym
- szczegółowość sprawozdań finansowych składanych przez partii właściwym organom
- nadzór nad finansami państwa ze strony organów państwa

Zasadę jawności potwierdza od 2001 zasada, że partie mogą gromadzić środki finansowe tylko na rachunku bankowym.

Ustawowe źródła, z których powstaje majątek partii: składki członkowskie, darowizny, spadki, zapisy, dochody z majątku oraz określone ustawami dotacje i subwencje. Partia może też zaciągać kredyty bankowe na cele statutowe.

Ustawa nie daje partiom możliwości prowadzenia działalności gospodarczej i pozyskiwania środków ze zbiórek publicznych.
Art. 27 - Prowadzenie przez partię polityczną działalności własnej polegającej na sprzedaży tekstu statutu lub programu partii, a także przedmiotów symbolizujących partię i wydawnictw popularyzujących cele i działalność partii politycznej oraz na wykonywaniu odpłatnie drobnych usług na rzecz osób trzecich z wykorzystaniem posiadanego sprzętu biurowego nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów.

Partiom można przekazywać środki finansowe i wartości niepieniężne wyłącznie przez osoby fizyczne. Ograniczono krąg osób mogących przekazywać środki na rzecz partii. Partii sponsorować nie mogą:
• osoby fizyczne niemające miejsca zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem obywateli polskich zamieszkałych za granicą,
• cudzoziemcy mający miejsce zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.
Łączna suma wpłat od osoby fizycznej na rzecz partii politycznej, z wyłączeniem składek członkowskich w kwocie nieprzekraczającej w jednym roku minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów, obowiązującego w dniu poprzedzającym wpłatę, oraz wpłat na Fundusz Wyborczy partii politycznej, nie może przekraczać w jednym roku 15-krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów, obowiązującego w dniu poprzedzającym wpłatę.
Jednorazowa wpłata kwoty przekraczającej minimalne wynagrodzenie za pracę, ustalane na podstawie odrębnych przepisów, obowiązujące w dniu poprzedzającym wpłatę, może być dokonywana na rzecz partii politycznej jedynie czekiem, przelewem lub kartą płatniczą. Gdy jednorazowa wpłata nie przekracza kwoty wg Państwowej Komisji Wyborczej wpłaty można dokonać także do kasy partii.

Related Articles