Psychologia

Rozwój osobowości według Zygmunta Freuda

Freud twierdził, że osobowość rozwija się w dzieciństwie. Dziecko przechodzi określone procesy w pięciu stadiach. Stadia te nazwał psychoseksualnymi, ponieważ uważał, że rozwój psychiczny zależy od zmieniającej się energii seksualnej w różnych częściach ciała w miarę dojrzewania dziecka.

- Stadium oralne to pierwsze dwanaście do osiemnastu miesięcy życia.

Rozwój osobowości dziecka w rodzinie dysfunkcyjnej.

Termin „osobowość”, podobnie jak wiele innych podstawowych pojęć humanistyki, mimo wielu prób zdefiniowania zachowuje niejasność i wieloznaczność. Pojęcie to jest używane w różnych znaczeniach zarówno w języku potocznym, jak i w filozofii, antropologii, historii, psychologii, socjologii i wielu innych naukach humanistycznych.

Rozwój myślenia wg. J. Piageta

1. ROZWÓJ MYŚLENIA wg J. PIAGETA

Koncepcja Jeana Piageta – szwajcarskiego biologa i psychologa / 1896 – 1980/

INTELIGENCJA funkcjonuje według :
- zasady organizacji (przyjmuje postać różnych struktur poznawczych)
- zasady adaptacji (przystosowania do otoczenia)

Adaptacja, czyli przystosowanie przebiega w postaci uzupełniających się procesów asymilacji i akomodacji.

Rozwój myślenia w adolescencji

Centralne znaczenie w rozwoju umysłowym dorastającej młodzieży odgrywają procesy myślenia.
Amerykańscy autorzy stwierdzają na podstawie badań, że u dorastających następuje wzrost zarówno zdolności rozumienia stosunków przyczynowych, jak i myślenia logiczno-dedukcyjnego.
Psychologowie radzieccy( Lewitow, Łukin) również zgadzają się z tym, że młodzież w tym okresie stopniowo przechodzi od myślenia konkretnego i obrazowego do myslenia abstrakcyjnego.

Rola wybranych wzorców przekonan w procesie wypalnie zawodowego

Wybrane wzorce przekonań w procesie wypalenia zawodowego

Z pojęciem wypalenia spotykamy się w różnych środowiskach zawodowych od dłuższego czasu. Oznacza ono przede wszystkim utratę zapału do wykonywanej pracy, poczucie braku pozytywnych efektów i sensu tego, co się robi. Często wiąże się także z poczuciem winy, że ciągle coś wykonujemy nie tak, jak trzeba.