OPISZ ZASADY DIETETYCZNE W WYBRANYM SCHORZENIU(CUKRZYCA)
Cukrzyca to choroba układowa, charakteryzująca się występowaniem hiperglikemii, hiperlipidemii, hiperaminoacydemii, a spowodowana spadkiem wydzielania lub zmniejszoną aktywnością biologiczną insuliny. Choroba ta często powiązana ze stanami patologicznymi o typie mikroangiopatii, polineuropatii, jest czynnikiem usposabiającym do narastania zmian miażdżycowych.
Podział cukrzycy:
1.cukrzyca typu l — cukrzyca insulinozależna (Insulin Dependent Diabetes Mellitus — IDDM) występuje u 10-15% osób chorujących na cukrzycę. Zwykle ujawnia się przed 40. rokiem życia ze skłonnością do kwasicy metabolicznej. Ten typ cukrzycy jest powiązany z całkowitym lub prawie całkowitym brakiem wydzielania insuliny endogennej przez komórki bata wysp trzustki.
2.Cukrzyca typu II — nieinsulinozależna (Noninsulin Dependent Diabetes Mellitus — NIDDM). W cukrzycy typu II występowanie kwasicy metabolicznej jest rzadkie, zwykle powikłanie to występuje jako wynik infekcji lub stresu. Spośród czynników środowiskowych otyłość odgrywa znaczącą rolę w ujawnieniu tej formy choroby lub narastaniu zaburzeń metabolizmu węglowodanów. U chorych z NIDDM może występować zarówno zmniejszenie ilości uwalnianej insuliny endogennej, jak i /lub zmniejszona wrażliwość lub reaktywność receptorów insulinowych powiązana z zakłóceniami pozareceptorowymi przemian węglowodanów. Cukrzyca typu II występuje u 80-85% chorych; zwykle ujawnia się u dorosłych. Około 80% populacji chorych na cukrzycę NIDDM to osoby otyłe. Insulinoterapia u osób z cukrzycą typu II stosowana jest podczas okresów znacznej hiperglikemii.
Cukrzyca wtórna — może być spowodowana schorzeniami trzustki (zapalenie trzustki, resekcja trzustki), zaburzeniami hormonalnymi (choroba Cushinga, pheochromocytoma, steroidoterapia), działaniem różnego typu środków chemicznych lub leków. Ta forma schorzenia może być następstwem zaburzeń genetycznych lub nieprawidłowości w funkcjonowaniu receptorów insulinowych.
3.Cukrzyca ciężarnych — schorzenie rozpoznawane jest u około 2% ciężarnych. Ciąża u kobiet z ograniczoną zdolnością wytwarzania insuliny endogennej lub z cechami insulinooporności może być czynnikiem wywołującym zaburzenia metabolizmu węglowodanów. Nie rozpoznana lub nie leczona stanowi istotny czynnik zagrożenia płodu. Po porodzie cukrzyca ciężarnych może ustępować lub przechodzić w formę cukrzycy jawnej klinicznie.
Upośledzona tolerancja glukozy — (Impaired Glucose Tolerance — ITG). Zjawisko to charakteryzuje się występowaniem prawidłowych lub nieznacznie podwyższonych wartości stężeń glukozy oznaczonych na czczo oraz nieprawidłowymi wartościami glikemii po posiłku lub w warunkach doustnego testu obciążenia glukozą.
