OŚWIECENIE – Pierwsza epoka w nowożytnych dziejach mająca całkowitą świadomość swego istnienia. Ówcześni mówili często o swych czasach jako o „wieku rozumu” (w Anglii), „wieku filozofów” (we Francji), wieku „oświeconym” lub „epoce świateł”. Okres ten nazwano oświeceniem, bo przywiązywał on szczególną wagę do siły rozumu jako światła rozjaśniającego drogi poznania człowieka i świata.

'Młodziez dziecinne swe lata nie przy lutniach i tancach, ale w obozie trawi; szlachta nie wstydzi sie uprawiac roli; chroni miejskich rozkoszy, ktore wojowniczego ducha oslabiaja" - Tak posel Jerzy Osolinski przedstawil Polakow w oczach papieza Urbana VIII w 1663 roku,

W wieku XVII i XVIII panował wzorzec cywilizacyjno-kulturowy o nazwie 'sarmatyzm'.

OSTANI KRÓL POLSKI

konfederacja – związek szlachty w celu osiągnięcia konkretnego celu

Cele konfederacji barskiej:
1)Obrona religii katolickiej
2)Walka z mieszaniem się Rosji w wewnętrzne sprawy Polski
3)Detronizacja króla
4)Obrona przywilejów szlacheckich

1772 r.

Absolutyzm Oświecony

Austria, Rosja i Prusy były państwami w których panował absolutyzm. W 18 wieku te forme ustroju określało sie jako absolutyzm oświecony, tzn. taki w którym władca uznaje zasady umowy społecznej miedzy soba a społeczeństwem, przyznaje mu pewne wolnosci, toleranjce religijna, dba o oświatę, częściowo zrównuje ciezary ponoszone przez ludnosc, tak aby panstwo zyskiwalo pewne dochody.