Pytania i odpowiedzi na test o feudalizmie, uniwersalizmie, zakonach, krucjatach i Ottonie

1. Przedstaw poglądy Ottona III na odnowione Cesarstwo Rzymskie
2. Opisz cztery stany średniowiecza
3, Omów znane ci średniowieczne zakony
4. Przedstaw skutki krucjat

Grupa II

1. Jaka była polityka Niemiec Wobec Słowian w X wieku ?
2. Czym był feudalizm ?
3. Czym był średniowieczny uniwersalizm
4, Podaj przyczyny wypraw krzyżowych

1.W marcu 1000 r. przybył do Gniezna „cud świata” – cesarz Otton III, wnuk Ottona I, który w 962 r. założył Święte Cesarstwo Rzymskie (łac. sacrum Imperium Romanum). Z jednej strony celem wizyty młodego monarchy była pielgrzymka do grobu jego przyjaciela, męczennika za wiarę – św. Wojciecha, ze strony drugiej zaś powodowało nim pragnienie ułożenia przyjaznych stosunków z potężnym księciem słowiańskim, Bolesławem I. Obydwaj władcy – nota bene dobrzy koledzy ze szkolnej ławy – wzięli udział w obradach, które weszły do historiografii pod nazwą Zjazdu Gnieźnieńskiego. Powzięli na nim postanowienia natury tak kościelnej jak i świeckiej, układające się w jeden spójny program ideowo-polityczny. Sygnowany przez Dwa Miecze: papieża i cesarza, wskazywał on zasadniczy kierunek, w jakim miała zmierzać Europa Wieków Średnich: w stronę Imperium.

Program ów, stanowiący fundament panowania Ottona III, zakładał restytucję Imperium Rzymskiego, mającego składać się z czterech krain: Romy, Galii, Germanii i Sclavinii. Władcy tychże krain mieli uznawać nad sobą zwierzchność papieża i cesarza. Urzeczywistniając swe zamierzenia, Otton III własnoręcznie dokonał koronacji Bolesława I na króla3, po czym powołał do życia nową metropolię z siedzibą w Gnieźnie, wraz z trzema nowymi biskupstwami. Wszystkie działania cesarza Ottona III zatwierdził „papież Sylwester przywilejem Świętego Rzymskiego Kościoła”4.

2.Stan rycerski wywodził się z drużyny, która miała za zadanie bronić księcia i ten sam cel, czyli służba wojskowa przypadła rycerstwu. Do XIII wieku stan był otwarty, co oznaczało, że jego członkiem mógł zostać każdy młody mężczyzna. Z czasem jednak do stanu rycerskiego zaczęto przyjmować jedynie „dobrze urodzonych”, tylko w Anglii stan rycerski nie został „zamknięty”. Inną sposobnością wejścia do stanu, niż przez urodzenie było otrzymanie tytułu szlacheckiego od monarchy. Pełne średniowiecze było złotym okresem dla rozwoju rycerstwa, ale XIV i XV wiek przyniósł już nieoczekiwany kryzys dla tego stanu, związany m.in. z obniżeniem roli rycerstwa na rzecz zawodowej armii. Warto dodać, że nie każdy, wojak był rycerzem, piechota to nie rycerstwo, a zaciągnięci do walki chłopi.

Duchowieństwo zresztą było jedyną w średniowieczu społeczną, wykształconą klasą. W klasztorach układano i przepisywano księgi, gromadzono biblioteki.