Imiesłowy
Imiesłów to forma gramatyczna utworzona od czasownika.
Imiesłoywy, które odpowiadają na pytania przymiotnika nazywamy imiesłowami przymiotnikowymi.
Imiesłowy przymiotnikowe podlegają odmianie przez przypadki i rodzaje.
Imiesłowy przymiotnikowe:
-czynne (określają osobę, przedmiot wykonujące czynność lub będące w jakimś stanie, np. piszący, czytający, dyskutujący)
-bierne (określają osobę, przedmiot podlegjące czyjejś czynności, np. pisany, czytany, dysutowany)
Imiesłowy przysłówkowe oznaczają czynność lub stan, które towarzyszą innej czynności lub ją poprzedzają.
Imiesłowy przysłówkowe nie odmieniają się.
Imiesłowy przysłówkowe:
- współczesne (towarzyszą innej czynności, np. Jadąc, czytał. Czytając, wspominał.)
- uprzednie (poprzedzają inną czynność, np. Zjadłszy, poszedł.Wymyśliwszy, powiedział.)
Imiesłowy przysłówkowe występują w zdaniu obok formy osoowej innego czasownika i zawsze wiążą się treściowo z tym samym co ona podmiotem.
Imiesłowowy równoważnik zdania to wypowiedzenie zawierające zamiast orzeczenia formę imiesłowu przysłówkowego (współczesnego lub uprzedniego). Imiesłówowe równoważniki zastępują zdania podrzędne.
W wypowiedzenie nadrzędnym i w imiesłowowym równoważnik zdania musi występować ten sam podmiot.
"Nie" z imiesłowami przysłówkowymi (współczesnymi i uprzednimi) piszemy oddzielnie, np. nie pisząc, nie zrobiwszy.
"Nie" z imiesłowami przymiotnikowymi (czynnymi i biernymi) piszem, np. niepiszący, nienapisany.
