Urodził się w 1921 roku. Brat Stanisława, poeta, dramatopisarz i prozaik. Podczas okupacji niemieckiej należał do partyzantki Armii Krajowej. We wczesnej swojej poezji dał najpełniejszy wyraz ciążeniu okresu wojny i okupacji na świadomości swej generacji, tworząc nową, programowo antypoet., zwróconą ku językowi mówionemu i potocznemu, ascetyczną formę wypowiedzi lirycznej („Niepokój” 1947, „Czerwona rękawiczka” 1948).

Od najdawniejszych czasów ludzie zadawali sobie pytania o sens życia, początki świata, prawa rządzące przyrodą itd. Odpowiedzi szukali w magii, a także w ideach religijnych. W VI wieku p. n. e. w Grecji pojawili się jednak myśliciele, którzy - jako pierwsi w dziejach ludzkości - próbowali odpowiedzieć na te pytania bez odwołania do religii, jedynie drogą racjonalnego rozumowania.

Kazimierz Przerwa-Tetmajer
„Koniec wieku XIX”
Bohater jest zniechęcony, nie potrafi znaleźć drogi, którą mógłby kroczyć, jest rozczarowany. Głównym kierunkiem oddającym treść wiersza jest dekadentyzm.
„Nie wierzę w nic”
Podmiot liryczny ma wstręt do wszystkiego, drwi ze wszystkich zapałów.

Malarz włoski. Urodził się około roku 1487 w Pieve di Cadore, zmarł w roku 1576 w Wenecji. Tworzył w Wenecji. Był jednym z największych malarzy renesansu. W 1533 roku został nadwornym malarzem Karola V, świętego cesarza Rzymu, którego syn, król hiszpański Filip II, został późnej mecenasem artysty.