"Antygona" a "Odprawa posłów greckich" tematyka, problematyka i budowa dramatów



Najpierw trzeba wspomnieć, iż są to utworu powstałe w zupełnie innych czasach: "Antygona" jest utworem napisanym w starożytnej Grecji przez Sofoklesa i miała na celu tylko rozrywkę i doprowadzenie widzów do katharsis (co było celem tragedii jako takiej); natomiast "Odprawa posłów greckich" jest utworem powstałym w renesansie, napisał ją jeden z twórców języka polskiego Jan Kochanowski; był to już utwór o wydźwięku bardziej dydaktycznym; miał między innymi pokazać, że wewnętrzne problemy Polski mogą doprowadzić kiedyś do jej upadku (jak Troi); "Antygona" opowiada o losach córki Edypa, która postanawia pochować zwłoki swego brata Polinejkesa, który został uznany za zdrajcę ojczyzny przez Kreona i jego zwłoki zostały porzucone w ramach pokuty; to grozi jej karą śmierci; pojawia się konflikt tragiczny (patrz punkt 3) racji: boskiego obowiązku chowania zmarłych i ziemskiego prawa państwowego; pokazany jest też tu problem prawa jednostki i jego konfliktu z prawem państwowym; "Odprawa posłów greckich" zajmuje się również prawem jednostki i konfliktem z prawem państwowym, lecz na nieco innym podłożu: tu chodzi o prywatę, przekupstwo, niesprawiedliwość, nieodpowiedzialność i nie dbanie o losy kraju: Parys dla własnej przyjemności (związane z obietnicą Afrodyty) porywa Helenę grekom, co staje się przyczyną konfliktu i w efekcie zagrożenia wojną (przegraną); w utworze pokazany jest moment przyjęcia i odprawienia posłów greckich przybyłych aby odebrać Helenę albo poinformować o wojnie; przez przekupienie posłów (element polski), którzy mają zadecydować od oddaniu bądź pozostawieniu Heleny w Troi, Parys załatwia sobie poparcie większości posłów; utwory oparte zostały na zupełnie różnych mitach: jeden oparty jest na historii rodu Labdakidów obciążonych klątwą, drugi opiera się na małym wycinku historii wojny trojańskiej; o ile w pierwszym następuje moment katastrofy (skazanie i śmierć Antygony), o tyle w "Odprawie.

."Antygona" a "Odprawa posłów greckich" tematyka, problematyka i budowa dramatów

Najpierw trzeba wspomnieć, iż są to utworu powstałe w zupełnie innych czasach: "Antygona" jest utworem napisanym w starożytnej Grecji przez Sofoklesa i miała na celu tylko rozrywkę i doprowadzenie widzów do katharsis (co było celem tragedii jako takiej); natomiast "Odprawa posłów greckich" jest utworem powstałym w renesansie, napisał ją jeden z twórców języka polskiego Jan Kochanowski; był to już utwór o wydźwięku bardziej dydaktycznym; miał między innymi pokazać, że wewnętrzne problemy Polski mogą doprowadzić kiedyś do jej upadku (jak Troi); "Antygona" opowiada o losach córki Edypa, która postanawia pochować zwłoki swego brata Polinejkesa, który został uznany za zdrajcę ojczyzny przez Kreona i jego zwłoki zostały porzucone w ramach pokuty; to grozi jej karą śmierci; pojawia się konflikt tragiczny (patrz punkt 3) racji: boskiego obowiązku chowania zmarłych i ziemskiego prawa państwowego; pokazany jest też tu problem prawa jednostki i jego konfliktu z prawem państwowym; "Odprawa posłów greckich" zajmuje się również prawem jednostki i konfliktem z prawem państwowym, lecz na nieco innym podłożu: tu chodzi o prywatę, przekupstwo, niesprawiedliwość, nieodpowiedzialność i nie dbanie o losy kraju: Parys dla własnej przyjemności (związane z obietnicą Afrodyty) porywa Helenę grekom, co staje się przyczyną konfliktu i w efekcie zagrożenia wojną (przegraną); w utworze pokazany jest moment przyjęcia i odprawienia posłów greckich przybyłych aby odebrać Helenę albo poinformować o wojnie; przez przekupienie posłów (element polski), którzy mają zadecydować od oddaniu bądź pozostawieniu Heleny w Troi, Parys załatwia sobie poparcie większości posłów; utwory oparte zostały na zupełnie różnych mitach: jeden oparty jest na historii rodu Labdakidów obciążonych klątwą, drugi opiera się na małym wycinku historii wojny trojańskiej; o ile w pierwszym następuje moment katastrofy (skazanie i śmierć Antygony), o tyle w "Odprawie.

Pewien wróbelek krową zafascynowany,
Usiadł z jej tyłu, by podziwiać wymiary.
Zastanawiać się zaczął: "Co to za zwierzę?
Niegroźne podobno, ale czy ja w to wierzę?"
Wtemczas nasz opierzony bohater mały,
Nie spostrzegł tej owej dyrdymały,
Iż ogon krowy podniósł się o cale,
I pokrył ptaszka w brązowym kale.

Rozwój cywilizacji może przynieść nie tylko korzyści, ale i niebezpieczeństwa dla samego człowieka. Zdobyta wiedza w dziedzinie nauki często jest wykorzystywana przeciwko samym ludziom. Są więc granice, których przekraczać nie wolno.

W tekście Macieja Iłowieckiego „Między etosem granicy a etosem ułatwienia” porusza się problem „dziecka z probówki”, czyli życia poczętego poza organizmem matki.