Kleryków 2002 rok

Najdroższa Anno!

Pisze ten list do ciebie aby pożegnać się z tobą,mam nadzieje ze odpiszesz ty także do mnie.Chciałbym ci powiedzieć ze czuje się okrutnie ponieważ nie pożegnałaś się zemną gdy wyjechałaś.Gdy zobaczyłem cie pierwszy raz to przez długi czas nie moglem zebrać myśli,myślałem tylko o tobie.

Drodzy uczniowie klerykowskiego gimnazjum! Gdynia, 20 listopad 1870 r.

Na wstępie tego listu chciałabym Was serdecznie pozdrowić. Niestety, doszły mnie słuchy, że jesteście w okropnej sytuacji, związanej z utratą Waszej polskości.

Dowiedziałam się, iż Wasi nauczyciele to bezwzględni rusyfikatorzy, którzy za wszelką cenę starają się uzmysłowić Wam wyższość Rosji nad Polską.

Zgromadzeni Polacy!

W dzisiejszym dniu wszyscy staliśmy się świadkami bardzo ważnego wydarzenia. Otóż znany każdemu Bernard Zygier wystąpił w sprawie swojej jakże ogromnej polskości. Ów młody człowiek, pomimo zakazu posiadania, a tym bardziej czytania polskich książek, głośno recytował „Redutę Ordona” Adama Mickiewicza.

Lublin, 08.01.2003r.

Moi drodzy!

Na początku mojego listu pragnę sie Wam przedstawić. Należę do wielkiej rodziny słowników. Oróżniam się tym od moich braci i sióstr, że moja treść jest pisana w dwóch językach: polskim i angielskim.

Wraz z całą rodziną zamieszkuję kilka, a czasami nawet kilkanaście bibliotecznych półek.