Dlaczego śmieszą mnie bohaterowie \\\"Zemsty\\\" A. Fredry?

Gdyby dokonać najkrótszego streszczenia \\\"Zemsty\\\", składającego się tylko z wykazu wad i przywar, jakimi obarczeni są bohaterowie utworu, można by odnieść wrażenie, że jest to raczej tragedia niż komedia. Zastanówmy się więc przez chwilę nad niektórymi postaciami.

Oddając się pochłaniającej lekturze „Ludzi bezdomnych” autorstwa Stefana Żeromskiego i na swój sposób przeżywając opisane tam, rozmaite historie stałem się świadkiem życia: tragedii, wzlotów i upadków, głównego bohatera - Tomasza Judyma. Niepowtarzalny styl, jaki wykorzystuje w swej opowieści Żeromski, wzbudził we mnie całą gamę skrajnych uczuć: od nostalgii do radości; od obrzydzenia, przez przerażenie, aż do totalnego zachwytu.

Jak na tacy podano mi do opracowania trzy tematy. Miałam wybrać ten, który najbardziej przypadnie mi do gustu. Ten temat to moje własne odczucia. "Chce pisać tak, żeby ludzie się zmieniali(...)Wystarczy, że będą patrzeć, widzieć, rozumieć, działać. "Te słowa są o Żeromskim. Po przeczytaniu "Siłaczki" zrozumiałam co autor tekstu ma na myśli, coś na prawdę się we mnie zmieniło.

Dekadentyzm - termin Teofila Gautiera - schyłkowość, uważano, iż kultura, cywilizacja i ludzka moralność dążą do upadku w świecie myśli kategoriami zysku i opłacalności. Postawa była mieszaniną pesymizmu, zwątpienia w celowość istnienia i negacji nauki, postępu. Dekadent manifestował zanik chęci życia, biernie zdawał się na los.