Wśród zgiełku i natłoku różnych zdarzeń, zawsze znajdzie się chwila, by przyjrzeć się rzeczywistości i światu. Wracając kiedyś ze szkoły, uświadomiłam sobie, że nie zawsze jest tak jak by się chciało żeby było. Stwierdziłam też, że im bardziej się czegoś chce, tym bardziej nam to paradoksalnie nie wychodzi.

Czwartek, 13 kwietnia 2006 – pierwszy dzień wolny od szkoły. Wolny od szkoły ale nie od obowiązków. Trwają wielkie przygotowania, świąteczne porządki w całym domu. Słychać tu monotonny dźwięk odkurzacza, energiczny trzask wytrzepywania ciężkich od kurzu dywanów...
Gorączka pieczenia, gotowania, pucowania i wszelkiego rodzaju sprzątania trwa.

Dnia 10 marca w Gimnazjum nr 13 w Rudzie Śląskiej, jak co dzień o godzinie 8:00 rozpoczęły się lekcje. Dla uczniów był by to kolejny nudny dzień w szkole gdyby nie telefon, który o godzinie 8:20 odebrała pani dyrektor B. Olszowska. Usłyszała ona w słuchawce głos mężczyzny, który powiedział, że na terenie szkoły podłożony został ładunek wybuchowy.

Hipermarkety. Świątynie pieniądza. To właśnie tu najczęściej zdarzają się kradzieże. Jednemu się uda, drugi wpadnie. Reakcja ochrony w takich przypadkach jest czasem zaskakująca, bardzo zaskakująca...
Była słoneczna niedziela, zbliżało się lato, panowała atmosfera beztroski i radości.