Paryż XIXw. przedstawiany jest często jako sodoma tamtych czasów. Jako miasto,w którym żądzi władza, pieniądze i jedynie własne pragnienia... Jako siedlisko kłamstwa i obłudy.Sodoma jest to pojecię wszelkiego zła, rozpusty, występku, i niemoralności. I
tacy własnie byli ludzie tamtych czasów. ..
Wiele dowodów tej tezy znaleźć można w literaturze... Jednym z przykładów jest powieść H. Balzaka"Ojciec Goriot"... To opowieść o 69-letnim starcu, który zamieszkiwał pensjonat pani Vaquer. Na początku przedstawiany jest jako człowiek zamożny. Jednak z biegiem akcji bohater biednieje. Jest to wdowiec z dwoma córkami. To właśnie one sprowadziły na niego najwikęsze zło. Pragnęły jedynie jego pięniedzy. Nic więcej nie miało dla nich znaczenia. Honoriusz Balzak przedstawił Paryż jako sodomę. Miasto to, swoim blaskiem, dawało bohaterom
złudzenia, że za pieniądze mogą zdobyć wszystko- poczawszy od pięknych strojów, a skończywszy na miłości... Paryż podzielony był na dwie dzielnice-dzielnica biedakow i dzielnica ludzi z wyższych sfer. Między tymi dwoma światami ukazana jest bardzo wyraźna
granica. Bogacze skupieni są w dzielnicy St. Germain. Oszukują samych siebie, tworzą pozory i gonią za pięniądzem. Biedni zaś mieszkają w brudnej dzielnicy lacińskiej. balzak stara się w jak najlepszy sposób przedstawić czytelnikom ten oto świat. Mieszkańcy
dzielnicy łacińskiej to między innymi ludzie mieszkający w pensjonacie pani Vaquer. Niejeden z nich ma problemy z opłaceniem comiesięcznego czynszu. Ludzie jednak za wszelką cenę starają się powiększyć swój majątek, często kosztem innych. Chcą się wzbogacić nie patrząc na nakazy moralne, czy kodeksy prawa. Popularną formą zdobycia majatku staje się hazard. Czesto jest to dla nich ostatnia deska
ratunku, aby wypłacić się z długów. Kazdy obywatel marzy o tym, aby dostać się na tzw. salony. Pragną być znani i mieć to czego chcą. Kobiety, marząc o idealnym życiu i eleganckich sukniach dochodzą do majątku poprzez łożnicę. ich życiowym partnerem może pozostać jedynie ktoś z wysokim stanowiskiem. Bohaterowie pozbawieni są uczuć. Nie liczą się dla nich takie wartości jak miłość, czy wierność... Kobiety zdradzają swoich mężów. Dla kochanków są w stanie zrobić wszystko. Spłacają za nich długi, dają pieniądze. Nie ma w tym jednak ani odrobiny miłości. Sama tylko chęć władzy...”Oto życie takie, jakie jest. Nie jest to ładniejsze niż kuchnia, tak samo cuchnie i trzeba sobie powalać ręce, jeśli chce się pitrasić, umiej tylko dobrze się umyć: w tym cała moralność naszej epoki”. -> tak przedstawia życie jeden z bohaterów powieści.
Kieruje się On zasadą, że w zyciu wszystko można zdobyć za pięniądze... Należy tylko nie patrzeć na uczucia innych. By osiągnąć zamierzony cel: pieniądze, popularność lub zaspokojenie własnej ambicji, bohaterowie nie cofali się przed niczym Kłamstwo, zdrada, flirt i gra na
czyichś uczuciach- była to dla nich zwyczajna codzienność.
Swietnym przykładem niemoralności sa córki Ojca Goriot- Delfina i Anastazja. Wykorzystują one dobroć i miłość ich ojca. Na każdym kroku proszą o pieniądze, natomiast bohater na wszystko się zgadza,sądząc, że w ten własnie sposób uszczęśliwi On swoje córki. Pod koniec zycia zauważa dopiero, że ich miłość nie była prawdziwa."Za pieniądze można mieć wszystko- nawet córki"- mówi. Jednak do końca ma nadzieję, że przyjdą zobaczyć go, umierającego. Tak się niestety nie stało. Przy konającym Ojcu Goriot został jedynie Eugeniusz de Rastigniack. I tym razem miłość przegrywa...
Brak cnoty u bohaterów, ich zepsucie i pragnienie władzy doprowadzaja do załamania moralności...Złamania kodeksów, których każdy człowiek- pomimo wszystkiego powinien przestrzegać...Paryż natomiast okrzyknięty zostaje mianem "sodoma"...