Wiersze

Interpretacja wiersza Haliny Poświatowskiej "*** ... tam Izold jasnowłosa"

Wiersz Haliny Poświatowskiej nie posiada tytułu. Jest to wiersz biały, gdyż pozbawiony jest znaków interpunkcyjnych. Możemy go zaliczyć do liryki opisu, ponieważ opisuje dokładnie sytuację w jakiej znajduje się bohaterka wiersza, Izolda. Imiona bohaterów powiązane są ze średniowieczną legendą o Tristanie i Izoldzie.

Interpretacja wiersza Horacego "Do Taliarcha" i Jana Kochanowskiego "Modlitwa o deszcz" w kontekście relacji człowiek-natura.

Horacy w wierszu „Do Taliarcha” zawarł jasną i klarowną receptę na życie.
Podmiotem lirycznym jest sędziwy, mądry człowiek, który posiada doświadczenie życiowe i pełni rolę mentora. Prawdopodobnie jest to sam autor. Daje on rady, swoistą receptę na życie młodemu Taliarchowi.
Podmiot liryczny zakłada, że należy cieszyć się chwilą i nie martwić się przyszłością, czym nawiązuje do filozofii epikurejskiej, której istotą jest dążenie do przyjemności utożsamianej z wolnością od bólu i codziennych niepokojów.

Interpretacja wiersza Czeslawa Milosza - pt." Dar "

Wiersz Czeslawa Milosza to poetycki zapis chwili. Podmiot liryczny, wyznaje, ze gdy pracowal w ogrodzie, mgla opadla, a kolibty przystawaly w locie nad krzewami. Byl " Dzien taki szczesliwy ". ze niczego wiecej nie pragnal, nikomu nieczego nie zazdroscil, nie pamietal o zlych rzeczach, nie czul bólu, a kiedy prostowal sie znad grzadek, widzial " niebieskie morze i zagle".

Interpretacja wiersza Czesława Miłosza "Ogrodnik"

Biblia stanowiła nie tylko świętą księgę religii chrześcijańskiej. Równocześnie, bowiem odegrała ważną rolę jako jeden z wyznaczników określających normy zachowań międzyludzkich, nie tylko w stosunku do chrześcijan. Wiele innych religii swe zasady oparło na przykazaniach Dekalogu.
Dla wielu twórców Biblia stanowiła źródło odwołań i inspiracji.

Interpretacja wiersza C.K. Norwida "Coś ty Atenom zrobił Sokratesie"

Utwór Norwida jest refleksją nad losem wybitnej jednostki – artysty, geniusza, poety – która, głosząc trudną i niewygodną dla świata prawdę, spotyka się z odrzuceniem i lekceważeniem. Poeta rozpoczyna rozważania, odwołując się do Sokratesa, który – nie chcąc wyrzec się głoszonych przez siebie poglądów – zginął w imię prawdy i honoru.