Rodzina jest podstawową jednostką systemu społecznego, która kształtuje ludzkie zachowania i przygotowuje do życia w społeczeństwie. Rodzina istnieje w świecie od zawsze, we wszystkich epokach i kulturach.
Przez wiele tysiące lat instytucja rodziny ewaluowała, jednak najszybszy jej rozwój obserwujemy w wieku XX i czasach obecnych. Świat, jak chyba nigdy dotąd stawia rodzinę przed tak wyraźnymi przemianami, które wychodzą ze społeczeństwa, ale i z jej wnętrza.
W naszej rodzimej literaturze problem kryzysu w kontekście pozytywnym jak i negatywnym jest szeroko opisany, źródła rodzą głęboką refleksje na powyższy temat a co za tym idzie chęci uchronienia własnej rodziny przed zagubieniem się w dzisiejszych przemianach.
Pojęcie kryzysu jest różnorodnie opisane, ja osobiście przyjmę, że: kryzys jest odczuwaniem lub doświadczeniem wydarzenia bądź sytuacji, jako trudności nie do zniesienia, wyczerpującej zasoby wytrzymałości i naruszającej mechanizmy radzenie sobie z trudnościami. Jeżeli osoba będąca w kryzysie nie otrzyma wsparcia, może się stać przyczyną poważnych zaburzeń afektywnych, behawioralnych i poznawczych. Człowieka znajdującego się w kryzysie charakteryzuje; kryzys wewnętrzny, kryzys w kontaktach interpersonalnych, kryzys roli itp. (B.Matyjas,2008, s.113).
Kryzys jest typową cechą życia każdego człowieka, życie jest zbudowane na zmianach, jakie nas dotykają. Oczywiście sposoby radzenia sobie ze problemami są cechą każdej osobnej jednostki, ekstrawertycy przechodzą nawet najmniejsze zmiany gorzej od introwertyków. Możemy kryzys rozpaczać w kategoriach pozytywnych i negatywnych. Pozytywnie, gdy poszukujemy aktywnych sposobów rozwiązania problemu, jeżeli natomiast oceniamy go negatywnie dochodzi do patologizacji zachowań (B.Matyjas,2008, s.120)
Można tu za M.A.McCubbin i H.I.McCubbin wymienić po krótce podział na typy rodzin, dzięki któremu może być łatwiej zrozumieć mechanizmy rodziny w dobie kryzysu. Wyróżniono trzy typy a w nich obszarze modele:
• Typ regeneracyjny
• Typ sprężysty:
• Typ rytmiczny
W typie regeneracyjnym wyróżnić można 4 modele systemów rodzinnych:
1. Rodziny podatne: niski poziom spójności i wytrzymałości, członkowie w momencie kryzysy obwiniają się nawzajem, nie okazują troski, nie posiadają mocno określonych celów i zadań, nie czują się doceniani
2. Rodziny bezpieczne: charakteryzują się słabą spójnością i dużą wytrzymałością, na przeciwności losu reagują jak rodziny podatne, ale cechują się dużą wytrzymałością oraz doceniają się i wspierają w kryzysie
3.
