BAROK:

koniec XVI w. – połowa XVIII w.

1. Kontrreformacja- lista ksiąg zakazanych, nakaz pokazywania scen religijnych, upadek piśmiennictwa, nietolerancja religijna.
1. Dwoistość postaw- zgoda na świat nietrwały
szukanie wartości trwałych, zbawienia (metafizyka).

Jean Baptiste Poquelin – tak nazywał się naprawdę Molier. Był to najwybitniejszy francuski komediopisarz i aktor. Napisał on 31 komedii, większość z nich to komedie charakteru,czyli w kazdym utworz przypisywal on swoim bohaterom najprzykrzejsze wady jakie moze posiadac czlowiek.
Rzadko czytam książki, ale do utworu skusiła mnie informacja o tym, że Molier pisał komedie bardzo kontrowersyjne.

Eliza, córka Harpagona, rozprawia z Walerym (synem Anzelma) o ich wzajemnej miłości. W następnej rozmowie z bratem, Kleantem dowiaduje się o jego prawdziwym uczuciu do Marianny, córki Anzelma. Nieufny Harpagon podejrzewa swoje dzieci o spisek przeciwko jego majątkowi, zdradza także swoje plany dotyczące powtórnego małżeństwa.

To jeden z wielu barokowych wierszy podejmujących motyw przemijania człowieka. Wiersz otwiera obraz nieba, które jest przecież wielkim zegarem natury. Ludzkie grzechy są wynikiem niewłaściwego wyboru. Zapominamy, że prawdziwe szczęście może nam zapewnić jedynie Bóg. Wedle Sępa, nie można kochać zarazem Stwórcy i stworzenia.