Młoda Polska

Na podstawie analizy podanych fragmentów dramatu „Sen srebrny Salomei” Słowackiego i Stanisława Wyspiańskiego „Wesele” (Akt II scena 24) porównaj kreacje postaci Wernyhory, określ funkcję intertekstuarnego związku obu utworów.

Zarówno w dramacie „Wesele” jak i w dramacie „Sen srebrny Salomei” występują pewne różnice i podobieństwa. Obydwa utwory opowiadają o Wernyhorze. „Wesele” jest rozprawą z mitami romantycznymi.

Język utworów
„Wesele”
a) rozmowa o przymierzu, język prosty, wiele archaizmów „ostań”, „Asaństwu”

„Sen srebrny Salomei”
język prosty, nie wysublimowany, staropolski

Występuje wiele środków stylistycznych:
„Wesele”
a) nagromadzenie czasowników; dynamizm
”przybieżali, powiadali, czego nie zjęzykowali”
b) anafory:
„Słyszysz, jaki wicher wieje!
Słyszysz, wielki deszcz się pluszcze!”
c) powtórzenia: „wszystko święte, wszystko żywo”
d) uosobienie „wstaną kosy”

„Sen srebrny Salomei”
anafory:
„Taj znów zagra dziad z powagą,
Taj znów jęknie – a kto zna go”
powtórzenia: „Budut trupy – budut hłazy”
wykrzyknienia: „Klnę się na duch!”

3.

Na podstawie analizy podanych fragmentów Nad Niemnem i wykorzystując kontekst całej powieści, przedstaw, w jaki sposób charakterystyka bohaterów wprowadza w problematykę utworu. Zwróć uwagę na kontrastowość kreacji bohaterek i ich otoczenia or

Nad Niemnem jest powieścią pozytywistyczną Elizy Orzeszkowej. Krytyka literacka, która zainteresowała się utworem Orzeszkowej, uznała Nad Niemnem epopeją narodową. Początkowo utwór miał nosić nazwę „mezalians”, ze względu na ograniczenie fabuły utworu tylko do małżeństwa pomiędzy panną z wyższych sfer a mężczyzną pochodzącym ze szlachty zagrodowej, jednak w trakcie pisania zrezygnowała z tego i poszerzyła swoje dzieło o kolejne wątki.

Na podstawie 4 - 5 przykładów wykaż związek literatury z różnymi dziedzinami kultury i sztuki.

Motto:

Granice mego języka
oznaczają granice mego świata.

Ludwig Wittgenstein


Od słowa wszystko się zaczyna i na słowie wszystko się kończy. Poza słowem nic nie ma; świat poza słowem nie istnieje. Wszystkie domy i wszyscy ludzie, którym udało się wyrwać ze słowa, nie są z naszego świata - świata ludzi żywych i w słowie obecnych.

Młodzieńczy idealizm Judyma w konfrontacji z rzeczywistością

W literaturze Młodej Polski widzimy powrót do tendencji idealistycznych i zwiększenia roli indywidualizmu w życiu bohaterów. Jednym z nich jest Tomasz Judym, którego postać przedstawia nam Stefan Żeromski w powieści „Ludzie bezdomni”. W jego życiu ważną rolę pełnią idee, które w sobie wykształcił, jawi się jako bezkompromisowy idealista uparcie dążący do wprowadzenia swoich marzeń w życie.

Młodopolskie nastroje i ich przejaw w poezji, prozie i sztuce.

Termin "Młoda Polska", przyjęty jako nazwa epoki, która nastąpiła po pozytywizmie, wydaje sie najtrafniejszy, najlepiej przylegajacy do zespołu zjawisk artystycznych, a także kulturalno-społecznych, które wystąpiły na naszych terenach na przłomie XIX i XX wieku. Nazwa ta wiąże się bezpośrednio z analogicznymi terminami występującymi w innych krajach Europy: Młode Niemcy, Młoda Skandynawia.