Młoda Polska

Nowy typ powieści - "Ludzie bezdomni" Stefana Żeromskiego.

Powieść tę oddano do druku w 1899 roku, ukazała się w 1900 roku. Została znakomicie przyjęta, natychmiast ukazało się drugie wydanie. Żeromski, mimo iż przygotowywał się do pisania poprzez dokładne studia, zbieranie materiałów faktograficznych (np. domu noclegowego w Paryżu), często redagował teksty bez należytej staranności, co nierzadko zarzucali mu krytycy.

Na podstawie zamieszczonych fragmentów "Ludzi bezdomnych" S. Żeromskiego wykaż wpływ mpresjonizmu na poetykę powieści i konstrukcję psychiczną głównego bohatera.

Impresjonizm to kierunek występujący na przełomie XIX i XX wieku w sztukach plastycznych, muzyce i literaturze. Znaczenie i zakres tego terminu są określane różnie nieraz rozbieżnie; przyjmuje się, że pochodzi on z francuskiego „impression” – wrażenie. Celem impresjonizmu było maksymalne zbliżenie do natury oraz subiektywne utrwalanie zjawisk jednostkowych.

Naprawa świata jako cel życia bohaterów literackich. Opracuj temat, odwołując się do „Ludzi bezdomnych” S. Żeromskiego.

Idąc swą życiową drogą niejednokrotnie doświadczamy zła. Wiele rzeczy czy zjawisk wzbudza w nas skrajnie negatywne emocje. Nie skłamię chyba, że myślach każdego z nas, choć raz przewinęła się chęć naprawy świata, oczyszczenia go ze zła, jakim jest skażony. Niestety, nie zawsze mamy siły i odwagę wdrożyć w życie swe szczytne ideały.

Napisz jak w „Lalce” realizowany jest topos „theatrum mundi”?

Łacińska sentencja „theatrum mundi” znaczy tyle, co teatr świata. W „Lalce” niemalże w każdej scenie przedstawiony świat ma w sobie coś z teatru. Już w pierwszej scenie można zobaczyć marionetki z wystawy sklepu, które w pewnym sensie symbolizują oraz pokazują cały świat przedstawiony w powieści.

Na przykładzie wybranych fragmentów literackich wskaż charakterystyczne cechy stylu młodopolskiego.

Młoda Polska- epoka mająca swój początek w 1890 roku, a mająca swój kres w 1918 roku. Epoce nadawano przeróżne nazwy. Modernizm (modny, nowoczesny) nazwa pierwszej fazy rozwoju epoki (5-7 lat). Charakteryzował go skrajny indywidualizm, metafizyka, szokujący sposób bycia artystów. Chciano unowocześnić świat, zmienić go na lepsze.