Młoda Polska

Młoda polska - opracowanie epoki.

IMPRESJONIZM,
Kierunek w kulturze europejskiej ostatniego 30-lecia XIX w. i początku XX w., zainicjowany w sztukach plastycznych (zwłaszcza w malarstwie), mający swoje odpowiedniki w literaturze i muzyce.

1. LITERATURA. W liryce (P. Verlaine, K. Przerwa Tetmajer) impresjonizm przejawiał się jako dążność do utrwalania w obrazie poetyckim przelotnych wrażeń i nastrojów, do wywoływania doznań zmysłowo-uczuciowych poprzez swobodne skojarzenia wrażeń różnego typu (barw, dźwięków); w prozie (J.

Młoda polska - ściąga z prozy

Dzieje Tomasza Judyma:
1. Spotkanie w Luwrze trzech polskich turystek (pani Niewadzka, jej wnuczki Natalia i Wanda Orszańskie oraz Joanna Podborska)
2. Miła rozmowa m.in. o posągu Wenus z Milo – symbolu piękna i miłości i obrazu Rybak w Wersalu ukazujący krzywdę społeczną, cierpienie
3.

Młoda polska- Nazwa epoki

Mloda polska ? tak zatytulowany był cykl utworow A. Gorskiego publikowanych w 1898 w krakowskim Życiu, nazwa wymyslona i przyjeta przez pisarzy tego okresu.
Modernizm poprzez te nazwe artysci manifestowali nowoczesnosc i przelomowosc swej sztuki.
Neoromantyzm nazwa ta podkresla nawizanie do tworczosci romantykow; mlodopolscy artysci wybrali na swojego patrona Juliusza Slowackiego.

Młodopolscy artyści związani z krakowem

Epoka Młodej Polski to jeden z nielicznych okresów w dziejach kultury i sztuki, który orientował się wśród tak dużej liczby artystów. Do tej pory krytycy sprzeczają się na temat przyznania miana stolicy epoki Młodej Polski różnym miastom. Jednak bez wątpienia Kraków był gruntem, na którym najszybciej i najpełniej zakwitł modernizm w pełnym tego słowa znaczeniu.

Młodopolscy artyści świadomie i celowo kształtowali swój wizerunek jako geniuszy odrzucanych i niezrozumianych przez społeczeństwo. Zakładali maski i odgrywali role. Jak rzutowało to na ich twórczość?

Ci biedni młodopolscy artyści, ukryci pod maska geniusze, niedoceniani i niezrozumiani przez społeczeństwo. Ale czy oby na pewno? A może to oni sami nie potrafili zrozumieć społeczeństwa oraz jego potrzeb.
Obojętność społeczeństwa wobec sztuki ukazana jest, miedzy innymi, na obrazie Edwarda Okunia „Filistrzy”.