Neoromantyzm – ta nazwa epoki słusznie wskazuje na związek z tradycją filozoficzną i literacką romantyzmu. Podobieństwa widoczne są na wielu płaszczyznach, zarówno literackich, plastycznych, jak i filozoficznych. Podobny jest sposób kształtowania bohaterów literackich, tematyka obrazów i upodobania odbiorców.

Uważam, że w książce Stefana Żeromskiego pt. " Syzyfowe prace" występuje bohater zbiorowy.
Pierwszy argument, który mogę przedstawić jest taki, że w książce pojawia się dużo postaci i główna postać literacka Marcin Borowicz nie jest najważniejsza. W " Syzyfowych pracach " jest bardzo dużo miejsca poświęconego na przedstawianie przeżyć bohaterów.

Stefan Żeromski w swoim sądzie zawartym w Dziennikach nazwał bohatera Ludzi bezdomnych romantykiem realizmu, chybionym pozytywistą i dzisiejszym Hamletem. Od razu po przeczytaniu tego stwierdzenia rzuca się w oczy kontrast i przeciwstawność powyższych określeń, które oznaczają nieumiejętność pogodzenia swoich idei i postawy z epoką, w której jednostce przyszło żyć.

Od najdawniejszych czasów ludzkiej cywilizacji istnieją zasady życia w społeczeństwie, określony zbiór praw, przywilejów oraz zasad, według, których powinniśmy się kierować. Zasady te nie są obowiązkowe i spisane tak jak prawo, a mimo to powinniśmy się ich trzymać. Etyka i moralność to reguły, które posiadamy wewnątrz siebie, to reguły, według, których postępujemy w codziennym życiu.