Epoka poprzedzająca renesans, czyli średniowiecze, to okres ciemnoty, zabobonów i teocentryzmu-poglądu na świat opierającego się na nauce Kościoła, według którego wszechpotężny Bóg był centrum wszechświata. Jego wola wyjaśniała wszystkie zachodzące zjawiska, a posłuszeństwo jego nakazom było jedynym celem człowieka.
Renesans
?Pieśń XI? jest utworem złożonym z pięciu strof czterowersowych pisanych sylabicznym jedenastozgłoskowcem. Autor użył w nim rymów. Nadawca wiersza jest nieokreślony. Zwraca się on do odbiorcy, którego nazywa ?człowiekiem cnotliwym?, poprzez apostrofę, używając czasowników w drugiej osobie liczby pojedynczej, na co wskazują zwroty takie jak: ?z tobą?, ?postąpisz? itp.
Renesans (Odrodzenie) nie był nagłym wybuchem, był wynikiem wielu przemian i procesów społeczno- gospodarczych zachodzących w europie.charakterystycznym dla tej epoki jest rozwój języków narodowych, a wynalezienie druku w znacznym stopniu zwiększyło wpływ
literatury na świadomość ludzi.
literatury na świadomość ludzi.
Renesansowa sztuka odchodzi od dzieł podporządkowanych religii, panowała raczej tematyka świecka.
W renesansowej sztuce dominowały harmonia i ład. Wyraźnie dostrzec można było piękno proporcji, wzorowane na antyku. Przyglądając się obrazom zauważamy symetrię, tzn. postać jest komponowana w taki sposób, iż daje się wpisać w trójkąt lub piramidę, przez środek których przechodzi oś symetrii.
W renesansowej sztuce dominowały harmonia i ład. Wyraźnie dostrzec można było piękno proporcji, wzorowane na antyku. Przyglądając się obrazom zauważamy symetrię, tzn. postać jest komponowana w taki sposób, iż daje się wpisać w trójkąt lub piramidę, przez środek których przechodzi oś symetrii.
Renesansowa wizja człowieka zawarta w pismach filozofów, tekstach pisarzy i dziełach plastycznych.
Epoka poprzedzająca renesans, czyli średniowiecze, to okres ciemnoty, zabobonów i teocentryzmu - poglądu na świat opierającego się na nauce Kościoła, według którego wszechpotężny Bóg był centrum wszechświata.
Epoka poprzedzająca renesans, czyli średniowiecze, to okres ciemnoty, zabobonów i teocentryzmu - poglądu na świat opierającego się na nauce Kościoła, według którego wszechpotężny Bóg był centrum wszechświata.