KRZYSZTOF KOMEDA (1931-1969) Okres świetności Krzysztofa Komedy rozpoczął się od I Festiwalu Jazzowego w Sopocie w sierpniu 1956 roku, jednakże jego związki z muzyką były o wiele starsze. Urodzony w Poznaniu w 1931 roku, od dzieciństwa pobierał lekcje gry na fortepianie i jego marzeniem było zostać znanym wirtuozem.

Moniuszko Stanisław (1819-1872), polski kompozytor, studia muzyczne u K.A. Freyera w Warszawie, D. Stefanowicza w Mińsku i C.F. Rungenhagena w Singakademie w Berlinie. 1840 zamieszkał w Wilnie, pełniąc obowiązki organisty w kościele św. Jana, a później dyrygenta orkiestry teatru wileńskiego. Tu w 1848 przedstawił na estradzie pierwszą, 2-aktową wersję opery Halka.

Vivaldi
Vivaldi urodził się 4 marca 1678 w Wenecji. Był synem cyrulika grającego na skrzypcach w orkiestrze bazyliki św. Marka. Antonio pobierał u ojca lekcje gry na tym instrumencie. Ale kształcił się na księdza, choć jego entuzjazm w tym kierunku był dyskusyjny. Święcenia uzyskał dopiero w 1703, ale bardzo szybko przestał odprawiać msze, prawdopodobnie z powodu stałego bólu w piersiach.

Wsłuchując się w kanony muzyki romantycznej nie sposób nie dostrzec geniuszu Edvarda H. Griega (żył on na przełomie romantyzmu i modernizmu, ale w jego dziełach widać wyraźny wpływ tej pierwszej epoki). Był twórcą narodowej szkoły norweskiej w muzyce. Jego utwory powiązane są z literaturą (sagami, legendami, nordycką balladą, poezją ludową) oraz z muzycznym folklorem skandynawskim, cechuje je liryzm i subtelna nastrojowość (w miniaturach fortepianowych bliska już impresjonizmowi), ogromna inwencja melodyczna.