Podział zespołów:
- mieszany, np.damsko-męski
- religijny
- świecki
- kameralny
- amatorski
- profesjonalny
1. Formuła zespołu:
o Amatorski – to taki, który nie pobiera za swoją pracę wynagrodzenia, jest stworzony by szerzyć kulturę muzyczną: amatorski oznacza też „byle jaki”, niewykształcony, itp.
o Zawodowy - to taki, który otrzymuje wynagrodzenie za swoją pracę, muzycy pracują na etatach, np. w filharmonii; zespół posiada status formalno prawny.
2. Zespoły wg miejsca ich utworzenia; kategorie:
o Środowiskowy – (np. harcerski, parafialny)
o Zawodowy
o Szkolny (3 stopnie edukacji)
3. Funkcje społeczne i artystyczne zespołów:
a)zespół zawodowy
o zawodowe wykonywanie utworów
o prezentowanie utworów muz. Na jak najwyższym poziomie
o animacyjna
o ludyczno-zabawowa
o kompensacyjno-uzupełniająca
b) środowisko szkolne
o dydaktyczno-wychowawcza
o animacyjna
o ożywianie
o terapeutyczna (muzykoterapia)
Elementy dzieła muzycznego:
o Melodia- zawiera różnej wysokości dźwięki (element stały)
o Rytm – miarowy przebieg w czasie ( - || -)
o Harmonia – współbrzmienie ( - ||- )
o Artykulacja (sposób wykonania) (kiedy jest oznaczona- stały element; w innych przypadkach zmienny)
o Dynamika ( element zmienny)
o Tempo ( agogika) ( element stały)
o Faktura (np. utwór wielogłosowy, polifoniczny czy harmoniczny) ( - || - )
o Barwa
o Metrum ( - || - )
o Frazowanie (fraza- logiczny odcinek muz.)
o Tekst ( - || - )
o Tonacja i tryb ( tonacja: - || - ; czasami dla potrzeb konkretnego utworu zmienny)
Partytura – bardzo szczegółowy scenariusz wykonania utworu, szczegółowa „instrukcja” wykonania utworu, zawierająca wszystkie konieczne wskazówki autora, intencje autora, tradycje epoki, treść słowa i przeznaczenie utworu, dla kogo wykonany itp.
(Partytura jest to spis wszystkich partii instrumentalnych i wokalnych spisanych w odpowiedniej kolejności, występujących w danym utworze.)
Zespół kameralny – co najmniej 2 osoby
Orkiestra kameralna – liczy od 30 do 50 osób. Wykorzystuje zazwyczaj instrumenty z jednej grupy.
Orkiestra symfoniczna – liczy od 60 do 1000 wykonawców.
Dyrygent jest to osoba, która podczas prób z orkiestrą poprawia ewentualne błędy, dba o właściwe tempo, artykulację, dynamikę i frazowanie. Podczas koncertu czuwa nad precyzją wykonania, wskazuje muzykom wejścia i nadaje wykonaniu jednolity styl. Dyrygent korzysta z partytury, jednak by mieć większy wpływ na dobre wykonanie utworu musi się z nim wcześniej zapoznać i przeanalizować. Nie może dyrygować patrząc w nuty ponieważ nie ma kontaktu wzrokowego z orkiestrą (nie panuje nad tym co robią)
ORGANIZACJA I KSZTAŁCENIE ZESPOŁÓW MUZYCZNYCH.
zdolności muzyczne:
o Słuch muzyczny – potrafi rozpoznać wysokości i zmiany wysokości dźwięku (sprawdzenie: nigdy nie każemy dziecku powtarzać dźwięku „po fortepianie” tylko musimy sami zaśpiewać i dopiero dziecko powtarza po nas)
o Poczucie rytmu (spr.: powtórzyć rytm, np. wyklaskać, wystukać, zagrać, itp.)
o Słuch harmoniczny – umiejętność rozpoznawania struktur dźwiękowych, np. chór (spr.: zagrać 2-3 dźwięki jednocześnie i zapytać ile słyszy i powtórzyć)
o Pamięć muzyczna (spr.: zagrać melodię i dziecko musi powtórzyć)
o Wyobraźnia muzyczna (spr.: zagrać część utworu i dziecko musi dodać swoje własne zakończenie)
o Poczucie tonalne (spr.: zagrać kilka akordów i musi dokończyć)
o Predyspozycje głosowe (szerokość skali)
Percepcja – odbieranie muzyki świadome i zrozumiałe
