Według WHO cukrzyca, uznana już za chorobę społeczną, jest jednym
z najgroźniejszych schorzeń cywilizacyjnych. Lekarze alarmują, że rozprzestrzeniająca się
w bardzo szybkim tempie choroba, może stać się epidemią XXI wieku.
Związane z nią groźne powikłania są coraz częstszymi przyczynami zgonów. Do tej pory
w Polsce cukrzyca zaatakowała blisko 2 mln Polaków, jednak zdaniem lekarzy, cierpi na nią wiele (i coraz więcej) osób, które mogą jeszcze o tym nie wiedzieć, ponieważ cukrzyca przez wiele lat swojego przebiegu może nie dawać żadnych objawów. Szacuje się, że liczba diabetyków podwaja się, co około 15 lat. Z cukrzycą można żyć normalnie, lecz pod warunkiem, że przestrzega się zaleceń lekarza i zmieni dotychczasowy styl życia. Nieleczona cukrzyca uszkadza wiele narządów i ich funkcji (groźne powikłania dotyczące m.in. wzroku, nerek, mózgu, serca), a w konsekwencji może prowadzić do śmierci. Cukrzyca, zgodnie z definicją Światowej Organizacji Zdrowia, to grupa chorób metabolicznych, charakteryzująca się hiperglikemią, wynikającą z defektu wydzielania lub działania insuliny. Przewlekła hiperglikemia wiąże się z uszkodzeniem, zaburzeniem czynności i niewydolnością różnych narządów, szczególnie oczu, nerek, nerwów, serca i naczyń krwionośnych. Zasadą współczesnej terapii cukrzycy jest leczenie wszystkich zaburzeń towarzyszących chorobie, a nie tylko kontrola gospodarki węglowodanowej. Dążenie do normalizacji masy ciała, zwiększenie aktywności fizycznej, właściwa dieta, leczenie częstych w cukrzycy zaburzeń lipidowych, nadciśnienia tętniczego i innych chorób układu krążenia oraz utrzymywanie glikemii w przedziale wartości możliwie najbardziej zbliżonym do stanu zdrowia, zmniejsza ryzyko powikłań cukrzycowych. Statystyki są jednak przerażające – na świecie z chorobą tą zmaga się około 250 mln osób, (z czego ok. 30 mln osób w Europie). Za 20 lat liczba diabetyków może wzrosnąć nawet do 380 mln! Zdaniem ekspertów wiele krajów, w tym także Polska, nie prowadzi dokładnych rejestrów pacjentów, dlatego też szacuje się, że cukrzyków może być nawet dwukrotnie więcej. Z blisko 2 mln osób w Polsce chorych na cukrzycę, około 10 % to chorzy z cukrzycą typu 1. Znacznie większą grupę, stanowią chorzy z cukrzycą typu 2 (90 %). Około 30 % chorych z tej grupy również wymaga leczenia insuliną. Kobiety stanowią większość chorych na cukrzycę, jest trudna do zdiagnozowania głównie, dlatego, że na początku jej przebiegu nie boli. Pierwszym objawem może być jedynie pragnienie, senność lub częstsza potrzeba oddawania moczu. Chory nie odczuwa, że jego komórki w związku z brakiem insuliny nie mogą przyjąć glukozy, która uszkadza narządy wewnętrzne, układ nerwowy, naczynia krwionośne.
