Barok

Porównaj utwory „Nagrobek potentatowi” Hieronima Morsztyna i „Marność” Daniela Naborowskiego. Spróbuj udowodnić, że są one typowe dla epoki, w której powstały. Czy są one wyrazem negacji świata?

Świat w baroku postrzegany był jako źródło niepokoju, siedlisko zła, zgubna ułuda. Ziemia była miejscem, gdzie nic nie było trwałe, gdzie codziennie odczuwało się kruchość ludzkiego życia, gdzie nie widać było dobra, piękna i harmonii. Wszystko to spowodowało, iż wielu poetów tej epoki sięgało po tematy związana ze śmiercią, przemijaniem i rozkładem, nawiązując tym samym do twórczości średniowiecza.

Porównaj sposób ujęcia motywu miłości w sonetach Francesco Petrarki "Sonet 132" S'amor non e... i Jana Andrzeja Morsztyna "Cuda miłości: (analiza i interpratacja porównawcza)

Przed skorzystaniem z tego materiału sprawdź czy nie uczęszczasz do tej szkoły co ja, mógłbyś mieć z tego powodu problemy.

Miłość w życiu ma podstawowe znaczenie dla prawidłowego rozwoju jednostki i społeczeństwa, ponieważ jednostka, która nie kocha ani nie jest kochana czuje się pusta i bezwartościowa.

Porównaj sposób ujęcia motywu miłości w sonetach Francesco Petrarki "Sonet 132 S’amor non e…" i Jana Andrzeja Morsztyna "Cuda miłości". (analiza i interpretacja porównawcza)

Miłość jest jednym z najważniejszych, ale i najbardziej skomplikowanych aspektów życia. Oprócz radości i szczęścia, często przynosi rozterki, które sprawiają, że miłość miesza się z cierpieniem. Dokładnie taki stan opisują Francesco Petrarka w „Sonecie 132 S’amor non e…” oraz Jan Andrzej Morsztyn w utworze „Cuda miłości’.

Plan wydarzeń - "Skąpiec" Molier

Plan wydarzeń
Akt 1
1. Eliza i Walery rozmawiają o wspólnym życiu i o sposobach aby dziewczyna uwolniła się od skąpego ojca. Walery ma zamiar podlizać się Harpagonowi aby sobie go zjednać.
2. Rozmowa rodzeństwa na temat ich uczuć i planów życiowych. Kleant pierwszy się zwierza,
3.

Podsumowanie obyczajowość baroku - sarmatyzm

LEKCJA1. PODSUMOWANIE OBYCZAJOWOŚCI BAROKU - SARMATYZM
Sarmatyzm – zrodził się w wyniku połączenia ideologii szlacheckiej z zasadami baroku. Szlachta podkreślała swoją wyjątkowość i stanowiła zwartą elitę (tu szczególnie mocno zarysowywała się ksenofobia wobec innych grup społecznych, a także wobec cudzoziemców i co za tym idzie szowinizm).