Wisława Szymborska była 16 - letnią dziewczyną, kiedy wybuchła wojna. Przeżyła jej koszmar, którego echa odzywały się w wielu późniejszych utworach. Do nich należy „Obóz głodowy pod Jasłem” - poetycka próba uzmysłowienia tego, co przeżywali więźniowie rosyjscy skazani przez hitlerowców na śmierć głodową.

Miłość stała się tematem wielu wierszy. Poeci od wieków opisują ją w swoich utworach, jednak jej obraz na przestrzeni lat znacząco się zmieniał. W starożytności opiewano miłość do bogów,natomiast w chrześcijańskim sredniowieczu podkreślano uczucie do Stwórcy i Matki Boskiej,ale także miłość międzyludzką, która bywała silniejsza od śmierci jak na przykład w romansie "Dzieje Tristana i Izoldy".

Po raz pierwszy w polskiej literaturze postać Żyda pojawiła się w Historii Ignacego Krasickiego, wydanej w 1779 roku. Pisarz wykorzystał w swym dziele motyw Żyda-wiecznego tułacza, który polscy pisarze wieku osiemnastego znali przede wszystkim z roz-powszechnionej wersji apokryficznej opowieści o wędrującym Żydzie pt.

Słowo wojna wypowiedziane w każdym języku świata brzmi równie przerażająco. Działania drugiej wojny światowej objęły praktycznie wszystkie kontynenty, toczyły się na lądzie, wodzie i w powietrzu. Wojna ta, angażująca całe społeczeństwa- bez podziałów na cywilów i żołnierzy, front i zaplecze, w której śmierć poniosło ponad pięćdziesiąt milionów ludzi, zyskała miano wojny totalnej i była czymś więcej niż wydarzeniem historycznym, stąd jej temat zdominował na wiele lat literaturę, poezję, film i sztukę.