„Oda..." odzwierciedla przemiany w literaturze. Jest wierszem programowym młodzieży - wyrósł z atmosfery środowiska filomatów. Z jednej strony utwór związany jest z oświeceniem (konieczność podporządkowania jednostki społeczeństwu; utylitaryzm, wiara w możliwość ulepszenia świata, ideały przyjaźni, jedności), odwołuje się do gatunku - ody, motywów mitologicznych - Heraklesa, Hebe, z drugiej strony - tworzy romantycznego przywódcę.
Romantyzm
W „Odzie do młodości” bez trudu odnajdziemy elementy pochwalające młodość
i możliwości z nią związane. Zamieszczony jest tu opis świata zastanego widziany oczami młodych ludzi, niemal z perspektywy lotu, albowiem młodość dodaje skrzydeł. Świat jest ukazany jako martwy, wypełniony ludźmi-„żywymi szkieletami” pozbawionymi uczuć.
i możliwości z nią związane. Zamieszczony jest tu opis świata zastanego widziany oczami młodych ludzi, niemal z perspektywy lotu, albowiem młodość dodaje skrzydeł. Świat jest ukazany jako martwy, wypełniony ludźmi-„żywymi szkieletami” pozbawionymi uczuć.
Akcja epopei „Pan Tadeusz” rozpoczyna się latem 1811 roku, w piątek. Właśnie tego dnia Tadeusz wraca do Soplicowa. Cały dwór zastaje takim jakim go opuścił. Na ścianach wiszą te same portrety bohaterów narodowych, stoi też ten sam zegar, który wygrywa Mazurka Dąbrowskiego. Jedyną zmianą jaką zastał był jego pokój.
„Pan Tadeusz” powstawał w Paryżu w latach 1832 – 34. Utwór ten początkowo miał być znacznie krótszy. Dwanaście ksiąg zostało ostatecznie ukończonych i wydanych w 1834r. Krytyka literacka i czytelnicy przyjęli książkę chłodno, z dużą nieufnością. Tryumf wielkiej epopei miał nastąpić dopiero po latach.
„Pan Tadeusz” powstawał w Paryżu w latach 1832 – 34. Utwór ten początkowo miał być znacznie krótszy. Dwanaście ksiąg zostało ostatecznie ukończonych i wydanych w 1834r. Krytyka literacka i czytelnicy przyjęli książkę chłodno, z dużą nieufnością. Tryumf wielkiej epopei miał nastąpić dopiero po latach.