Historia

Rozpad ZSRR

wraz z ogłoszonymi przez Gorbaczowa pierestrojką i głasnostią odezwały się narodowe głosy o potrzebie wystąpienia z ZSRR, w samej Rosji powstawały partie i stowarzyszenia opozycyjne
sytuacja w republikach nadbałtyckich:
o mieszkańcy Litwy, Łotwy i Estonii żądali potępienia układu Ribbentrop –Mołotow i jego skutków dla mieszkańców państw nadbałtyckich
o Litwa
powstał Litewski Ruch na Rzecz Przebudowy „Sajudis”
17 XI 1988 – Rada Najwyższa LSRR przywróciła język litewski jako język urzędowy i tradycyjne barwy narodowe
I 1989 – przywrócenie administracji Kościoła Rzymsko-Katolickiego
ustanowienie 16 II, rocznicy odzyskania niepodległości, świętem państwowym
II 1990 – „Sajudis” wygrywa wybory do Rady Najwyższej republiki
11 III 1990 – przekształcenie LSRR w Republikę Litewską, mimo protestów ZSRR
o Łotwa:
1988 – utworzenie Forum Narodowego Łotwy i Ruchu na Rzecz Niezawisłości Narodowej Łotwy
22 VII 1989 – Rada Najwyższa ŁSRR potępia pakt Ribbentrop-Mołotow i jego następstwa
4 III 1990 – deklaracja niepodległości Łotwy
o Estonia:
16 XI 1988 – deklaracja Rady Najwyższej ESRR w sprawie suwerenności Estonii
XII 1988 – ogłoszenie języka estońskiego językiem państwowym
V 1989 – potępienie układów z lat 1939-1940
2 II 1990 – deklaracja niepodległości Estonii
Ukraina:
o 1988 – powstanie Ukraińskiego Związku Helsińskiego, który uchwalił „Deklarację Zasad” – za główny cel uznano dążenie do odrodzenia państwa ukraińskiego i przebudowy ZSRR na zasadzie konfederacji niezależnych państw
o powstanie partii opozycyjnych – Partia Zielonych, Ruch na Rzecz Przebudowy Ukrainy, Wolny Związek Zawodowy
o wybory do Rady Najwyższej utrwaliły tendencje niepodległościowe – 10 VII 1989 ogłoszono deklarację suwerenności
sytuacja na Zakaukaziu
o wiosną 1988 doszło do walk Ormian z Azerami
o niepodległośćo ogłaszają w 1989 roku Gruzja i Armenia
o do walk dochodzi w Uzbekistanie miedzy Turkami i Uzbekami
wybory do Rad Najwyższych republik, które odbyły się na początku 1989 roku dały bardzo zróżnicowane wyniki – skończyła się przewodnia rola partii w życiu politycznym
przewodniczącym Rady Najwyższej został Gorbaczow, który był jednocześnie I sekretarzem KPZR – w 1990 roku wybrano go jeszcze na urząd prezydenta ZSRR – nowelizacja konstytucji wykreśliła zapis o przewodniej roli partii w państwie, władza prezydencka była dość ograniczona
do wystąpień dochodziło w samym ZSRR, aktywizowało się społeczeństwo, uchwalano manifesty, deklaracje – do dymisji podał się minister spraw zagranicznych ZSRR, Eduard Szewarnadze
do ostrego konfliktu doszło latem 1991 roku pomiędzy Gorbaczowem i Jelcynem, którego w V 1990 roku wyborcy wybrali większością 53% głosów na prezydenta Federacji Rosyjskiej – poszło o projekt nowej konstytucji ZSRR jako konfederacji państw, który nie podobał się ani Jelcynowi, ani prezydentowi Ukrainy, Leonidowi Krawczukowi
w VIII 1991 opracowano ostateczny tekst konstytucji ZSRR zakładający istnienie luźnej federacji republik – Gorbaczow udał się na urlop
19 VIII 1991 – wybuch puczu Janajewa, który dążył do zatrzymania likwidacji ZSRR i obrony jedności państwa – puczyści Gorbaczowa i nie mieli zbytnio określonego planu działania – do zwalczania puczu energicznie przystąpił Jelcyn, który w dniach 19-21 VIII zdławił pucz i aresztował jego przywódców
pucz spowodował masowe ogłaszanie niepodległości przez byłe republiki związkowe:
o Ukraina 24 VIII
o Białoruś 25 VIII
o Mołdawia 27 VIII
o Uzbekistan i Kirgistan 31 VIII
o Tadżykistan 9 IX
o Armenia 23 IX
o Azerbejdżan 28 IX
o Turkmenistan 27 X
twór zwany ZSRR stał się pusty i bezsensowny – Gorbaczow reprezentował to nieistniejące już państwo na forum międzynarodowym, ale w kraju nie miał już żadnej władzy – po puczu Janajewa Jelcyn zdelegalizował KPZR, z której sam rok temu ostentacyjnie wystąpił
jesienią 1991 Gorbaczow próbował jeszcze wynegocjować nową umowę związkową – udało mu się przekonać prezydenta Krawczuka o potrzebie współdziałania w luźnej federacji z Rosją
7-8 XII 1991 – z inicjatywy Krawczuka odbyło się w Białowieży spotkanie prezydentów Ukrainy (Krawczuk), Rosji (Jelcyn) i Białorusi (przewodniczący Rady Najwyższej BSRR, Stanisław Szuszkiewicz)
o uznali, że powołany do życia w 1922 roku ZSRR nie ma racji bytu
o utworzyli Wspólnotę Niepodległych Państw
do 1994 roku do WNP przyłączyły się Armenia, Azerbejdżan, Kazachstan, Kirgistan, Mołdawia, Tadżykistan, Turkmenistan, Uzbekistan, nie przystąpiły kraje nadbałtyckie i Gruzja
najwyższymi organami WNP były:
· Rada Szefów Państw
· Rada Szefów Rządów
Decyzje mogły być podejmowane tylko jednomyślnie, każda republika miała prawo weta
Gorbaczow utracił pełnione dotąd funkcje i przestał odgrywać poważniejszą rolę, a ZSRR formalnie przestał istnieć.

Rozpad systemu komunistycznego w Europie w 1989r.

Wydarzenia ostatnich miesięcy 1989 w Europie Środkowo-Wschodniej, które doprowadziły do załamania się systemu socjalistycznego i rozpadu bloku komunistycznego oraz uzyskanie przez należące do niego kraje niepodległości, nazwano „Jesienią Narodów”.

Na Węgrzech, gdzie opozycja w formie zorganizowanej nie istniała i panowały liberalne stosunki polityczne, a sytuacja gospodarcza była względnie dobra, reformy przebiegały spokojnie.

Rozwój nauki, techniki, literatury i sztuki w Niemczech w 2 połowie XIX wieku

W pracy tej pragnę przedstawić rozwój nauki, techniki, literatury i sztuki, jaki nastąpił w Niemczech w drugiej połowie XIX wieku. Wcześniej jednak chciałabym zaprezentować stosunki między państwami w omawianym przeze mnie okresie.
Druga połowa XIX wieku to okres głębokich przemian, który obejmuje wszystkie dziedziny życia człowieka – zaczynając od nauki, a kończąc na muzyce i szkolnictwie.

Rozwój ruchów heretyckich w średniowieczu

Specyficznym zjawiskiem w okresie średniowiecza były herezje. Epoka ta charakteryzuje się bardzo dużym uciskiem biedniejszych warstw społecznych, co doprowadzało do licznych zamieszek. Tłumy często oprócz zmian w państwie domagały się naprawy Kościoła. Wielu osobom nie podobały się ogromne majątki duchowieństwa, powiększane w głównej mierze przez ściąganie przymusowych opłat od ubogich.

Rozwój szkolnictwa w Państwie Karola Wielkiego.

Rozwój szkolnictwa w Państwie Karola Wielkiego.

W swoim państwie Karol Wielki usiłował utrzymać rządy centralistyczne; sprawował je za pomocą pisemnych zarządzień tzw. kapitularzy (rozporządzenia królewskie wew wczesnym średniowieczu). Postanowił uczynić chrześcijaństwo czynnikiem cementującym poszczególne prowincje, jednak nie było to takie łatwe gdyż byłm to okres (viii) poważnego upadku poziomu moralnego i umysłowego całego kleru.