Konspekty

Uzasadnij znaczenie słów A. Asnyka „Każda epoka ma swe własne cele” na podstawie trzech wybranych epok

I.WSTĘP
Ogólne mówienie o epokach literackich zawsze niesie ze sobą niebezpieczeństwo myślenia stereotypami. Z drugiej jednak strony patrzenie z dystansu pozwala nam na dostrzeganie nie tylko różnic, ale i kierunków, w których podąża myśl i świadomość epoki.

II ROZWINIĘCIE

1.

W jaki sposób Santiago radził sobie z przeciwnościami losu?

-Sam sobie dodawał otuchy.
„, Ale pokażę mu (rybie), co potrafi człowiek i co człowiek może wytrzymać”
-Mówił do siebie, do swojego ciała
„Nie najgorzej się sprawiłaś jak na coś tak marnego – powiedział do swojej lewej ręki”
-Sam wlewał w siebie optymizm
„ Lepiej jest mieć szczęście.

W literaturze polskiej i obcej możesz znaleźć różne postawy życiowe. Zaprezentuj te, które mógłby zaakceptować młody człowiek.

Plan:
I. Wprowadzenie
1.Jaka jest współczesna młodzież?
2.Co się dla niej liczy?
II. Makbet
1.Przedstawienie postaci
2.Cel jego życia-władza
3.Metody walki-morderstwo
4.Dla dzisiejszej młodzieży liczy się także władza
5.Podsumowanie
-postawa sama w sobie nie jest zła, środki użyte do jej osiągnięcia są niewłaściwe
III.

W wypracowaniu „Dwa spojrzenia na Paryż” wykorzystaj wnioski wynikające z porównania prezentowanych opisów

1. Wstęp
Coraz częściej spotykanym tłem do przedstawienia przeżyć wewnętrznych bohatera literackiego jest opis miasta będącego skupiskiem zarówno ludzi, jak i ważnych miejsc, zabytków, budowli. Bolesław Prus i Stefan Żeromski w swoich słynnych utworach wykorzystali piękno stolicy Francji – Paryża do zaprezentowania swoich postaci: Stanisława Wokulskiego znanego z powieści „Lalka” oraz Tomasza Judyma z nie mniej słynnego działa „Ludzie bezdomni”.

Walka dobra ze złem. Na podstawie wybranych przykładów przedstaw literackie ujęcia tego tematu.

Bibliografia

Temat: Walka dobra ze złem. Na podstawie wybranych przykładów przedstaw literackie ujęcia tego tematu.

I. Literatura podmiotu

1. Camus Albert, Dżuma, Warszawa 2003
2. Dostojewski Fiodor, Zbrodnia i kara, Kraków 2002
3. Księga Rodzaju – 3.