Symbolika kulturowa stołu. Omów odwołując się do tekstów literackich.

LITERATURA PODMIOTU:
1. Nowy Testament, edycja paulińska.
2. Mickiewicz Adam, Pan Tadeusz, czyli Ostatni zajazd na Litwie. Historia szlachecka
z r. 1811 i 1812 we dwunastu księgach wierszem, Warszawa 2005, ISBN 83-89956-25-X.

Okres w literaturze polskiej objęty datami 1890-1918 zwykło się nazywać Młodą Polską. Lecz określenie to mimo najszerszego znaczenia nie było jedynym stosowanym dla określenia tej epoki. Wielu twórców opowiadało się za innymi nazwami, starając się udowodnić słuszność takich określeń.
Jedną z najwcześniejszych nazw epoki jest Dekadentyzm.

Szatan przez wieki uznawany był za tego, który kusi człowieka, czyni zło i jest ojcem grzeszników. Według Biblii zbuntowany przeciw Bogu anioł, nakłaniający człowieka do grzechu. W literaturze pojawia się jako zło wcielone. W odróżnienie od diabła ma w sobie powagę i majestat. Przeraża, ale także fascynuje.

BOHATEROWIE, O KTÓRYCH POWINIENES PAMIĘTAĆ:
Stasia Bozowska, – czyli siłaczka z noweli Żeromskiego. Realizowała hasło pracy u podstaw –samodzielnie założyła szkołę na wsi, uczyła wiejskie dzieci, pisała podręcznik Fizyka dla ludu. Swoje poświęcenie przypłaciła śmiertelną chorobą.
Majewski –surowy i niesprawiedliwy nauczyciel z klerykowskiego gimnazjum.