„Chwytamy chwilę między szeptem a krzykiem” - są to słowa powstałe w wyniku zestawienia haseł dwóch prądów w literaturze i sztuce przełomu Młodej Polski i Dwudziestolecia Międzywojennego. Pomimo tego, że ekspresjonizm i impresjonizm to dwa odrębne nurty, budują one nastrój w literaturze nie tylko XIX i XX wieku, ale wykorzystywane są również w innych epokach literackich.

W wyniku kryzysu filozofii i kultury u schyłku XIX wieku narodziła się postawa zwana dekadentyzmem. Nazwa dekadentyzm określa światopogląd, u podstawy którego leży przekonanie o upadku cywilizacji. Dekadenci byli pesymistami, negowali naukę i postęp techniczny, towarzyszyło im poczucie daremności wszystkich ludzkich poczynań.

Sens życia

Jaki jest sens życia? Po co żyjemy? Te pytania zadajemy sobie od wieków. Ja uważam, że żyjemy po to, aby cieszyć się przyjaciółmi, rodziną i wszystkimi ludźmi.
Rodzice dali nam życie, żeby na świecie było o jeszcze jednego szczęśliwego człowieka więcej. My wiemy, że oni nas kochają i nie jesteśmy dla nich zabawką, która odgrywa rolę psa czy kota- nie mam co robić to go umyję, pobawię się z nim czy wyjdę na spacer.

Prezentacja tematu:

Czas u schyłku wieku XIX nie był właściwie okresem na tyle nadzwyczajnym by nazywać go wyjątkowym, wybitnie przełomowym, czy szczególnie mocno zarysowanym na tle powszechnej historii. Zwłaszcza, że niemal każdy koniec wieku pojmowany był przez współczesnych jako zwiastun strasznego załamania i końca znanego świata, w wielu kulturach połaczonego z dniem sądu dokonywanego przez czczone istoty nadnaturalne, a co za tym idzie, także podziałem ludzi na zbawionych i potępionych.