„Chwytamy chwilę między szeptem a krzykiem” - są to słowa powstałe w wyniku zestawienia haseł dwóch prądów w literaturze i sztuce przełomu Młodej Polski i Dwudziestolecia Międzywojennego. Pomimo tego, że ekspresjonizm i impresjonizm to dwa odrębne nurty, budują one nastrój w literaturze nie tylko XIX i XX wieku, ale wykorzystywane są również w innych epokach literackich.
Młoda Polska
„Ludzie bezdomni”- Już sam tytuł powieści Stefana Żeromskiego jest wieloznaczny i wielofunkcyjny. Sygnalizuje tematykę utworu i w dosłownym znaczeniu ukazuje ludzi bezdomnych jako osoby nie mające dachy nad głową. Problem bezdomności jest jednak znacznie szerszym pojęciem.
Dom, to nie tylko mieszkanie, to także symbol rodziny, spokoju, stabilizacji, spełnienia.
Dom, to nie tylko mieszkanie, to także symbol rodziny, spokoju, stabilizacji, spełnienia.
Władysław Reymont był młodopolskim literatem, którego jednym z największych dzieł stała się powieść pt. ?Chłopi?. Książka ta przedstawia życie mieszkańców wsi ze wszystkimi problemami i zależnościami społecznym tam panującymi. Jedną z najważniejszych części życia wiejskiego była przyroda, od której życie chłopów było bardzo zależne.
Witam państwa serdecznie w kolejnym odcinku „Prosto z pola walki”. Dzisiaj mam zaszczyt komentować dla państwa pojedynek Polaka- Zbyszka i rycerza zakonu – Rotgiera, który odbędzie się na podwórzu dworu pary książęcej, księżny Anny Danuty i księcia Janusza. Walka zapowiada się bardzo emocjonująco.
Stefan Żeromski to niewątpliwie jeden z najwspanialszych polskich prozaików. Jego pseudonimy literackie to: Maurycy Zych i Józef Katerla. Żył on w latach 1864-1925. Pochodził ze zubożałej rodziny szlacheckiej o żywych tradycjach patriotycznych. Swoje lata młodzieńcze spędził w niewielkiej wsi pod Kielcami – Ciekotach.