W dzisiejszych czasach młodzi ludzie często nie uznają żadnych autorytetów i trudno określić jaki jest tego powód. Sądzę, że media mają w tym spory udział, gdyż przyczyniają się do tworzenia atmosfery szeroko zakrojonej swobody oraz do upadku autorytetu kościoła. W skutek tego powstała moda na nie uznawanie jakichkolwiek autorytetów czy wzorców postaw moralnych.

Czy prawdę o mnie wyznacza to, co sam o sobie myślę, czy raczej opinie innych? A może jest jeszcze trzeci wymiar – może to, kim jestem zależy od miejsca i sytuacji, w których się znajduję?

Takie właśnie, głęboko filozoficzne pytania nasuwają się po lekturze „Granicy” Zofii Nałkowskiej.

Temat: Sąd Żeromskiego nad rewolucją na podstawie pierwszej części „Przedwiośnia” – „Szklane domy”.


Czy Żeromski w swojej powieści zamierzał gloryfikować rewolucję bolszewicką czy też ją potępić ? Czy czytając „Przedwiośnie” można wywnioskować, że był zagorzałym komunistą, prawicowcem czy po prostu człowiekiem trzeźwo patrzącym na życie i umiejącym zauważyć dobre i złe strony ważnych przemian, które dokonały się na początku XX wieku ? Cóż, to pytanie zadają sobie krytycy literaccy od ponad siedemdziesięciu lat, przy czym na ogólną ocenę z reguły rzutują aktualne warunki polityczne.

W okresie Młodej Polski kraj nasz znajdował się pod zaborami. Rosja i Prusy prowadziły szeroko zakrojoną akcję wynarodowienia Polaków. Galicja, pozostająca pod zaborem Austrii, cieszyła się największymi swobodami politycznymi. Istniał w niej odrębny sejm krajowy, polskie były sądy, urzędy i szkolnictwo.