Współczesność

„ Jak rzucić wieniec zielony na grób wykopany w powietrzu ” – P.Jastrun. Niewystarczalność słowa wobec koszmaru doświadczeń.

Po lekturze literatury dotyczącej okresu drugiej Wojny Światowej odnosi się wrażenie, iż przewodnim motywem jest śmierć. Wtedy było wiele momentów, gdy śmierć czaiła się na ówczesnego człowieka. Literatura, uświadamia nam, szczególnie młodym czytelnikom, na jak wiele sposobów można było zginąć.

„ Jeżeli wybierasz się w podróż niech będzie to podróż długa. Abyś całą skórą zmierzył się ze światem ” – czyli podróżnicze poszukiwania Pana Cogito.

„ Panie
Dziękuję Ci że stworzyłeś świat piękny i bardzo różny
A także za to że pozwoliłeś mi w niewyczerpanej dobroci Twojej być w miejscach które nie były miejscami mojej codziennej udręki ”

( „Modlitwa Pana Cogito – podróżnika”)


Podróż jest często występującym motywem, mającym dość duże, a czasem kluczowe dla utworu znaczenie: w podróżującym dokonuje się jakaś przemiana, zachodzi jakiś proces psychologiczny, dzięki któremu dostajemy nową, przeobrażoną osobowość.

„ Rozmowy Pambukiem ”, „Sekretny dziennik Adriana Mola lat 13 i ¾”, „Świat za szkłem ” .

Wszystkie wyżej wymienione teksty opowiadają o wspomnieniach z czasów dzieciństwa bądź też wczesnej młodości. Większość bohaterów z opowiadań przeżywa znacznie różniące się od siebie wydarzenia, w inny sposób reaguje na otaczający ich świat i rzeczywistość. Mimo tych różnic, wszystkie utwory nie opowiadają jedynie o suchych, zwięzłych faktach, ale przede wszystkim o uczuciach, jakich doznawali bohaterowie podczas tych zdarzeń.

„Ania z Zielonego Wzgórza" - opis Ani

Anię poznajemy, gdy miała jedenaście lat, na stacji kolejowej, kiedy to Mateusz Cuthbert przyjechał po adoptowanego chłopca, który miał pomóc na farmie. Lecz zamiast niego ujrzał dziewczynkę – Anię Shirley, która urzekła go swoją romantyczną osobowością. Rodzeństwo Maryla i Mateusz Cuthbertowie od początku pobytu Ani w ich domu na Zielonym Wzgórzu, próbowali nauczyć ją trzeźwego myślenia i dobrych manier, bo choć Ania była otwarta na wiedzę, sprawiała duże kłopoty wychowawcze.

„Ballady i Romanse” - W. Broniewski.

W 1822 roku nastąpiło wydanie pierwszego tomu poezji Adama Mickiewicza pt. „Ballady i Romanse”. Był to debiut jednego z najwybitniejszych w dziejach Polski poetów. To wydarzenie literackie nabrało tak ważnego znaczenia, że tę datę przyjęto później za początek romantyzmu, czyli próg nowej epoki w literaturze Polskiej.