„Dżuma” Alberta Camus to powieść paraboliczna, która obok znaczenia dosłownego posiada również drugie, metaforyczne, zmuszające czytelnika do głębszych przemyśleń na temat sensu ludzkiej egzystencji. Utwór przedstawia historię algierskiego miasta Oran, w którym niespodziewanie wybucha epidemia dżumy.

Pierwsze doświadczenia czytelnicze większości ludzi to zapewne słuchanie bajek , gdzie dobro zawsze zwycięża a postacie są przejaskrawione. Tymczasem w klasycznej literaturze znajduje się mnóstwo dowodów na potwierdzenie tej tezy –dzieła jak : Rok 1984 , Archipelag GUŁag , Mistrz i Małgorzata oraz wiele innych.

Przychodzimy na świat. Każdy z nas jest Małym Księciem mającym swoją utopijną planetę, na której wierzymy w dobroć, piękno, bezinteresowność, miłość, przyjaźń i szczęście. Nie umiemy jeszcze mówić ani myśleć, a rodzice już nam serwują dzienną dawkę mądrości- nieustannie słyszymy, że należy się kochać i szanować, bo ludzie są dobrzy i zasługują na miłość i przyjaźń.

Zbiór krótkich, odrębnych opowiadań „Medaliony” autorstwa Zofii Nałkowskiej powstał jako odpowiedź, reakcja pisarki na przerażającą lawinę skutków zbrodni ludobójstwa i morze ludzkiego cierpienia, z którymi zetknęła się ona bezpośrednio działając w powojennej Komisji Badań Zbrodni Hitlerowskich na terenach Polski.