Młoda Polska

Zdobywcy cywilizowanego świata w opinii Joseph’a Conrada

Joseph Conrad poprzez utwór pt. ?Jądro ciemności? porusza bardzo ważny temat jakim jest kolonializm. Przedstawia prawdziwy obraz podboju Czarnego Lądu przez ludzi białych. Jednocześnie przełamuje błędny stereotyp szlachetnych, cywilizowanych, kierujących się zasadami moralnymi Europejczyków.
W pewnym fragmencie utworu Charlie Marlow opowiada historię sprzed tysiąca lat, która dotyczyła zdobycia Wielkiej Brytanii przez Rzymian.

„Granica” Zofii Nałkowskiej to powieść psychologiczna ukazująca wiele ponad czasowych prawd moralnych. Jest to utwór o karierze i władzy, która deprawuje człowieka. Na przykładzie zachowań i życiowych błędów głównego bohatera – Zenon

Zenon Ziembiewicz to urodzony w Boleborzy syn rządcy. Wywodzi się on ze zubożałej rodziny szlacheckiej. W młodości cechowała go ambicja. Wierzył w ideały, które w późniejszych etapach życia okazały się niemożliwe do spełnienia.
Pomimo, iż Zenon pnie się po szczeblach kariery zostając nawet prezydentem miasteczka, nie unika boleborzańskiego schematu.

„Na podstawie fragmentu „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego i całego utworu przedstaw postawę i marzenia młodopolskiego poety.”

Okres modernizmu to niezwykle barwny czas w literaturze. ?Sztuka dla sztuki? to jedno z założeń światopoglądu tego okresu. Młodopolscy twórcy pragnęli by sztuka była wartością samą w sobie, by nie spełniała żadnej roli czy funkcji. W tym czasie żył i tworzył również jeden z najlepszych pisarzy polskiej literatury- Stanisław Wyspiański.

„Na Anioł Pański” Kazimierz Przerwa-Tetmajer - Analiza interpretacyjna wiersza Młodo Polskiego

Wiersz Kazimierza Tetmajera, pt. „Na Anioł Pański” jest przykładem poezji pejzażowej, która poprzez opis krajobrazu wywołuje u czytelnika charakterystyczny nastrój. Sposób przedstawienia natury budzi w odbiorcy określony nastrój, mianowicie smutek, melancholie, rozbicie a nawet żałość.
Wiersz jest niezwykle muzyczny, melodyjny, rytmiczny.

„Moralność pani Dulskiej” Gabrieli Zapolskiej

Twórczość Zapolskiej zwykło się zaliczać do naturalistycznego nurtu dramaturgii Młodej Polski. Główną pasją pisarki było aktorstwo, które uprawiała ze zmiennym powodzeniem przez większą cześć życia. Literaturę traktowała raczej jako dodatkowe źródło dochodów, ale to właśnie ono zapewniło jej miejsce w historii polskiej kultury.