Młoda Polska

Obraz inteligencji i mieszczaństwa w literaturze młodej polski i dwudziestolecia międzywojennego.

Po rewolucji przemysłowej, a najbardziej po powstaniu styczniowym zaczęła w Polsce wzrastać liczba mieszkańców miast oraz rola mieszczaństwa i inteligencji w społeczeństwie. Myśląc o przyszłej, niepodległej Polsce szuka się warstwy społecznej, która mogłaby objąć władzę i sprawować rządy. Dlatego też tworzy się coraz więcej utworów, gdzie jest pokazany styl życia i postawa inteligencji i mieszczaństwa.

Obraz rewolucji w Nie-Boskiej i Przedwiośniu

Rewolucja to wyraz pochodzenia łacińskiego, w znaczeniu szerokim i metaforycznym - wszelka szybka i głęboka zmiana, w znaczeniu węższym - gwałtowna zmiana ustroju politycznego i organizacji społecznych, odbywa się przy znacznym, zaangażowaniu społeczeństwa i przy zastosowaniu środków niezgodnych z prawem.

Obraz wsi

Młoda polska, to okres, w którym wiejskie społeczeństwo było już ukształtowane i podzielone wg posiadanego majątku ziemskiego. W Młodej Polsce chłop stawał się bardzo często bohaterem literackim, a jego kreacje były różne.
J. Kasprowicz w cyklu sonetów „Z chałupy” odtworzył szereg realiów życia wiejskiego, obrazów codzienności, chłopskiej obyczajowości, życia społecznego, zagadnień moralnych.

Obraz wsi w literaturze Młodej Polski.

W okresie Młodej Polski powstał, szczególnie w Galicji, zwrot do ludu zwany ludomanią.Była to fascynacja ludem, jego siłą, barwnością życia, kolorystyką stroju i obyczajowością .Jednym z przejawów tego zwrotu były popularne ówczas wśród indeligentów, szczególnie artystów młodopolskich, małżęństwa z chłopkami.

Obraz środowisk społecznych - "Ludzie bezdomni"

INTELIGENCJA (Lekarze,Inżynierowie)
Ta grupa jest w powieści wewnętrznie bardzo zróżnicowana.Z jednej strony należą do niej lekarze, inżynierowie (Judym, Korzecki), którzy widza niesprawiedliwość panującą w otaczającym ich świecie, chcą zmienić rzeczywistość tak, by poprawił się los najbiedniejszych.