Na upadek Rzeczypospolitej złożyło sie wiele spraw. Głównymi były kryzys gospodarczy i polityczny. Jedna z przyczyn pojawiła się juz w XVII wieku, a dokładniej w 1652 roku gdy to po raz pierwszy Władysław Siciński użył liberum veto. Od tego czasu veto było używane 73 razy, co kompletnie dezorganizował pracę sejmu i nie pozwalało wprowadzać reform przyczyniających sie do rozwoju kraju.
Oświecenie (XVIII wiek)
Sejm Czteroletni (Sejm Wielki) - Sejm zwyczajny zwołany w 1788 w Warszawie, rządził do 29 maja 1792. Dzięki niemu Polska stała się monarchią konstytucyjną. Zwołany został przez Stanisława Augusta Poniatowskiego. W 1789 roku uchwalono nowe podatki, wśród nich tzw. ofiarę dziesiątego grosza z dóbr szlacheckich i kościelnych.
Represje po powstaniu listopadowym
Skutki polityczne
zniesienie obowiązywania konstytucji Królestwa Polskiego; car Mikołaj I ogłasza statut organiczny dla Królestwa (1832) gwarantujący jedynie ograniczoną autonomię; jednak i statut zostaje zawieszony w chwili wprowadzenia przez feldmarszałka Iwana Paskiewicza stanu wojennego (1833); Paskiewicz przez 25 lat sprawował urząd namiestnika Królestwa Polskiego z tytułem księcia warszawskiego; okres jego rządów Polacy określali mianem „nocy paskiewiczowskiej”
zlikwidowanie Sejmu oraz armii Królestwa; jej żołnierzy, którzy nie zdołali uciec za granicę, wcielono do armii rosyjskiej, wysyłając ich do jednostek na Syberii lub na Kaukazie
zlikwidowanie Rady Stanu i Sądu Najwyższego Królestwa (1841); działała jedynie Rada Administracyjna całkowicie podporządkowana carskiemu namiestnikowi
województwa zostały przemianowane na gubernie (1837)
społeczeństwo Królestwa miało obowiązek utrzymywania stutysięcznej armii rosyjskiej
Rosjanie wybudowali Cytadelę warszawską i twierdzę Dęblin (Iwangorod) oraz rozbudowali twierdzę Modlin (przemianowany na Nowogieorgijewsk); w X pawilonie Cytadeli utworzono więzienie polityczne i Stałą Komisję Śledczą do spraw politycznych
stopniowe wprowadzanie języka rosyjskiego w administracji Królestwa
Represje społeczne i gospodarcze
skazanie na kary więzienia, katorgi i zesłania kilkuset uczestników powstania - między innymi Piotra Wysockiego i Wincentego Niemojowskiego
konfiskata majątków osób skazanych za udział w powstaniu i emigrantów
szczególnie ostre represje na tzw.
Skutki polityczne
zniesienie obowiązywania konstytucji Królestwa Polskiego; car Mikołaj I ogłasza statut organiczny dla Królestwa (1832) gwarantujący jedynie ograniczoną autonomię; jednak i statut zostaje zawieszony w chwili wprowadzenia przez feldmarszałka Iwana Paskiewicza stanu wojennego (1833); Paskiewicz przez 25 lat sprawował urząd namiestnika Królestwa Polskiego z tytułem księcia warszawskiego; okres jego rządów Polacy określali mianem „nocy paskiewiczowskiej”
zlikwidowanie Sejmu oraz armii Królestwa; jej żołnierzy, którzy nie zdołali uciec za granicę, wcielono do armii rosyjskiej, wysyłając ich do jednostek na Syberii lub na Kaukazie
zlikwidowanie Rady Stanu i Sądu Najwyższego Królestwa (1841); działała jedynie Rada Administracyjna całkowicie podporządkowana carskiemu namiestnikowi
województwa zostały przemianowane na gubernie (1837)
społeczeństwo Królestwa miało obowiązek utrzymywania stutysięcznej armii rosyjskiej
Rosjanie wybudowali Cytadelę warszawską i twierdzę Dęblin (Iwangorod) oraz rozbudowali twierdzę Modlin (przemianowany na Nowogieorgijewsk); w X pawilonie Cytadeli utworzono więzienie polityczne i Stałą Komisję Śledczą do spraw politycznych
stopniowe wprowadzanie języka rosyjskiego w administracji Królestwa
Represje społeczne i gospodarcze
skazanie na kary więzienia, katorgi i zesłania kilkuset uczestników powstania - między innymi Piotra Wysockiego i Wincentego Niemojowskiego
konfiskata majątków osób skazanych za udział w powstaniu i emigrantów
szczególnie ostre represje na tzw.
Rewolucja Francuska 1789-1799
Na początku XVIII w. Francja była jednym z największych państw europejskich. Liczyła około 23 mln mieszkańców. Miała dobrze rozwinięty przemysł i handel, a jej władcy byli jednymi z pierwszych w Europie. Francja miała jednak inne problemy, które doprowadziły do rewolucji.
Na początku XVIII w. Francja była jednym z największych państw europejskich. Liczyła około 23 mln mieszkańców. Miała dobrze rozwinięty przemysł i handel, a jej władcy byli jednymi z pierwszych w Europie. Francja miała jednak inne problemy, które doprowadziły do rewolucji.