„Wesele” Stanisława Wyspiańskiego to, bez wątpienia, jedno z najwybitniejszych dzieł jakie wydała Młoda Polska .Utwór charakteryzuje się nowatorską kompozycją ,bogactwem semantycznym i złożoną symboliką .Znaczenie dramatu wykracza jednak znacznie poza problematykę estetyczną, kontynuując tradycję wielkiego dramatu romantycznego, podejmuje najważniejsze zagadnienia polskiego bytu narodowego i jest jednym z tych utworów ,które kształtowały wyobraźnię zbiorową Polaków .
Młoda Polska
WESELE
Charakterystyka chłopstwa:
-> chłopi interesują się polityką; Czepiec chce rozmawiać z Dziennikarzem na temat polityki, Czepiec widzi ironiczny stosunek
Dziennikarza do siebie, uważa, że prostych ludzi nie należy lekceważyć.
-> cechuje ich patriotyzm i szczery zapał do walki narodowowy-zwoleńczej; Czepiec wspomina tradycje udziału chłopów w walce o wolność ojczyzny pod wodzą Tadeusza Kościuszki:
-> brak im przywództwa; trzeba nimi pokierować, bo sami jeszcze nie potrafią, czekają na znak ze strony inteligencji:
-> kobiety wiejskie są skore do swatów
-> Gospodarz, który tu już dziesięć lat mieszka na wsi i obserwuje chłopów, dostrzega w nich rozwagę, godność i po-
bożność, uważa, że te cechy stanowią o ich potędze; wierzy w ich siłę i wypowiada pochwałę chłopskiej godności
-> Gospodarz wysoko ceni chłopów,jego stosunek do nichjest bardziej pozytywny niż do inteligencji; poznał nie tylko zewnętrzne formy życia chłopskiego, ale przede wszystkim ich wartości moralne, ich zalety i wady; zdaje sobie sprawę z temperamentu chłopskiego, który znajduje wyraz nie tylko w tańcu i uważa, że chłop może stanowić łatwo zapalną i niebezpieczną siłę i że możliwe jest powtórzenie wypadków z 1846 roku,
-> chłopów cechuje prostota myślenia, kierują się własnym rozumem, są pełni dobrych chęci, zapalczywi, skłonni do wypitki i do bitki,
Charakterystyka inteligencji:
-> zachwyca się wsią, przyrodą, ciszą wejską i strojem wiejskim
-> porywają temperament, sposób bycia i obyczaje chłopów, ale tylko pozornie zachwyca się wsią, w rzeczywistości wsi nie zna, nie rozumie i nie docenia,
-> uważa, że chłopi powinni zamknąć się tylko w opłotkach swojej wsi
-> inteligencja gardzi chłopami,
-> nie wie, kiedy i jakie prace odbywają się na wsi
-> jest niechętnie ustosunkowana do chłopów i przekonana o swojej wyższości nad nimi, np.
Charakterystyka chłopstwa:
-> chłopi interesują się polityką; Czepiec chce rozmawiać z Dziennikarzem na temat polityki, Czepiec widzi ironiczny stosunek
Dziennikarza do siebie, uważa, że prostych ludzi nie należy lekceważyć.
-> cechuje ich patriotyzm i szczery zapał do walki narodowowy-zwoleńczej; Czepiec wspomina tradycje udziału chłopów w walce o wolność ojczyzny pod wodzą Tadeusza Kościuszki:
-> brak im przywództwa; trzeba nimi pokierować, bo sami jeszcze nie potrafią, czekają na znak ze strony inteligencji:
-> kobiety wiejskie są skore do swatów
-> Gospodarz, który tu już dziesięć lat mieszka na wsi i obserwuje chłopów, dostrzega w nich rozwagę, godność i po-
bożność, uważa, że te cechy stanowią o ich potędze; wierzy w ich siłę i wypowiada pochwałę chłopskiej godności
-> Gospodarz wysoko ceni chłopów,jego stosunek do nichjest bardziej pozytywny niż do inteligencji; poznał nie tylko zewnętrzne formy życia chłopskiego, ale przede wszystkim ich wartości moralne, ich zalety i wady; zdaje sobie sprawę z temperamentu chłopskiego, który znajduje wyraz nie tylko w tańcu i uważa, że chłop może stanowić łatwo zapalną i niebezpieczną siłę i że możliwe jest powtórzenie wypadków z 1846 roku,
-> chłopów cechuje prostota myślenia, kierują się własnym rozumem, są pełni dobrych chęci, zapalczywi, skłonni do wypitki i do bitki,
Charakterystyka inteligencji:
-> zachwyca się wsią, przyrodą, ciszą wejską i strojem wiejskim
-> porywają temperament, sposób bycia i obyczaje chłopów, ale tylko pozornie zachwyca się wsią, w rzeczywistości wsi nie zna, nie rozumie i nie docenia,
-> uważa, że chłopi powinni zamknąć się tylko w opłotkach swojej wsi
-> inteligencja gardzi chłopami,
-> nie wie, kiedy i jakie prace odbywają się na wsi
-> jest niechętnie ustosunkowana do chłopów i przekonana o swojej wyższości nad nimi, np.
Wiersz Kazimierza Przerwy-Tetmajera jest wierszem spokojnym, przepełnionym smutkiem. Podmiot liryczny opisując krajobraz, który widzi ze szczytu góry, wyraża nostalgię i tęsknotę, dzięki czemu buduje wyjątkowy nastrój wiersza.
Utwór ten nie ukazuje bezpośrednio uczuć podmiotu lirycznego, tylko określa je za pomocą sugestii, co jest cechą symbolizmu.
Utwór ten nie ukazuje bezpośrednio uczuć podmiotu lirycznego, tylko określa je za pomocą sugestii, co jest cechą symbolizmu.
KIERUNKI W SZTUCE MŁODEJ POLSKI (malarstwo, literatura)
1. Symbolizm – założenia tego kierunku sformułował Maurycy Maeterlinck (dramaturg belgijski):
a. symbolizm odrzuca wzorzec literatury opisowej,
b. nie jest ważna doskonałość formy,
c. literatura nie powinna opisywać świata, tylko to, co jest niewyrażalne i nieuchwytne,
d.
1. Symbolizm – założenia tego kierunku sformułował Maurycy Maeterlinck (dramaturg belgijski):
a. symbolizm odrzuca wzorzec literatury opisowej,
b. nie jest ważna doskonałość formy,
c. literatura nie powinna opisywać świata, tylko to, co jest niewyrażalne i nieuchwytne,
d.
Wiersz „Na Anioł Pański” jest znakomitym przykładem młodopolskiej poezji nastroju. Wszystkie elementy zostały w nim podporządkowane jednemu celowi: wywołaniu u wrażliwego czytelnika określonego stanu uczuciowego, poddaniu go sugestii smutnego nastroju wpisanego w pejzaż. Uwagę zwraca także powtarzany litanijnie refren „Na Anioł Pański bija dzwony.