Jan Kochanowski urodził się w 1530 roku w Sycynie niedaleko Radomia; zmarł nagle w Lublinie w 1584 roku, pochowany został w Zwoleniu, gdzie znajduje się nagrobek z jednym z dwóch zachowanych wizerunków poety. Wychował się w rodzinie ziemiańskiej. Od 1544 studiował w Akademii Krakowskiej, później w Królewcu i Padwie.
Wiersze
Papież nasz kochany
jest przez cały świat uwielbiany.
Swoje dzieciństwo miał trudne tak,
gdyż potem zmarła mu matka i brat.
To on pomaga skrzywdzonym ludziom,
to on przywraca im nadzieję,
to on bierze ich w obronę
i wspiera tych, którym coś się dzieje.
jest przez cały świat uwielbiany.
Swoje dzieciństwo miał trudne tak,
gdyż potem zmarła mu matka i brat.
To on pomaga skrzywdzonym ludziom,
to on przywraca im nadzieję,
to on bierze ich w obronę
i wspiera tych, którym coś się dzieje.
Wiersz Leopolda Staffa pod tytułem „Ars poetica” jest typem liryki bezpośredniej, podmiot liryczny ujawnia się dzięki wprowadzeniu zaimka osobowego:
„Łowię je spiesznie jak motyla”
Podmiot liryczny w 1-szej osobie ukazuje swe myśli, uczucia, refleksje. W wierszu Staffa jest nim poeta tworzący lirykę.
„Łowię je spiesznie jak motyla”
Podmiot liryczny w 1-szej osobie ukazuje swe myśli, uczucia, refleksje. W wierszu Staffa jest nim poeta tworzący lirykę.
Choć czasem patrzę tam daleko,
i uwieczniam widoki na papierze,
miłość przechodzi mi przez palce,
bo ja jej nie łapię.
Przez widoki, lub może przez to,
że mam duszę artysty
i piszę wiersze.
Albo też mozliwe, ze przez głupotę życia.
Nie wierzę, że to przez to,
że kocham innego, bo przecież
da sie kochać nawet tego złego.
i uwieczniam widoki na papierze,
miłość przechodzi mi przez palce,
bo ja jej nie łapię.
Przez widoki, lub może przez to,
że mam duszę artysty
i piszę wiersze.
Albo też mozliwe, ze przez głupotę życia.
Nie wierzę, że to przez to,
że kocham innego, bo przecież
da sie kochać nawet tego złego.
Pierwszym obrazem wiersza Czesława Miłosza jest kobieta. Siedzi ona na równinie i spozywa posilek. Dopiero co wrocila z cmentarza. W dalszej czesci wiersza opisana jest wewnetrzna rozmowa starszej kobiety ze swoim niezyjacym juz synem. Jej syn zginal za mlodu w powstaniu warszawskim (1.08.1944-2.